Xin chào allemaal,

Het is al weer even geleden dat jullie iets van ons gehoord hebben, maar hier is hij dan, onze volgende blog. Het was wederom ontzettend leuk om al jullie reacties te lezen, bedankt daarvoor! Helaas is het voor ons niet mogelijk om steeds direct bij het verhaal de foto's te uploaden, dit zoals al eerder aangegeven vanwege het niet altijd stabiele internet hier. We proberen uiteraard z.s.m. weer wat leuke foto's te plaatsen!

De vorige keer toen we schreven zaten we nog in het noorden van China, namelijk in Beijing. Inmiddels zijn we al een aantal landen verder en bevinden we ons in Vietnam (Hanoi).

Vorige week donderdag was waarschijnlijk toch wel een van de mooiste dagen tot nu toe. Die dag hadden we namelijk een trip gepland naar Mutianyu om daar the Great Wall of China (de Chinese muur) te beklimmen. Toen we opstonden moesten we even vrezen voor het ergste, het regende namelijk zowaar! Gelukkig trok deze regen al snel, na het aangeboden Engelse ontbijtje, weg en konden we gedurende de 70km lange busrit naar het noorden de zon verwelkomen. Het lopen over de muur aldaar was werkelijk fascinerend. Uiteraard hadden wij al genoeg plaatjes en foto's van de muur gezien, maar als je er zelf overheen klautert en de soms toch wel erg stijle trappen beklimt besef je pas goed wat voor iets geweldigs het is. We hebben zowel een gedeelte van de oude muur kunnen zien, die gedeeltelijk behoorlijk is vervallen als een groot deel van de voor publiek opgestelde muur. Beide verschillend, maar allebei zeer de moeite waard! Vervolgens kregen we nog een traditionele Chinese maaltijd aangeboden en vertrokken we weer richting de hoofdstad. Die avond zijn we in de stad nog Pekingeend gaan eten, wat ons prima smaakte.

Vrijdag was onze laatste dag in Beijing. Deze benutte we door nog wat laatste bezienswaardigheden te bekijken, waarbij we zonder dit te hebben gepland nog een traditionele Chinese theeceremonie konden bijwonen. Iets wat eigenlijk nog ontbrak aan ons bezoek aan dit enorme land. ‘s Avonds vertrokken we netjes op tijd naar het treinstation voor de lange treinrit. Dit zou echter nog een hele race tegen de klok worden. Bij aankomst op het station bleek namelijk dat de verkoopster ons kaartjes had verkocht waarbij we zouden vertrekken van het station in het westen van de stad terwijl wij een half uur voor vertrek op het station in het zuiden stonden. De stad doorgesprint en uiteindelijk een taxichauffeur gevonden die ons nog net op tijd op het juiste station wist te bezorgen.

De treinrit van 24 uur was iets onvergetelijks. Wij hadden een ‘hard seat', maar toen bleek dat er minstens zoveel kaartjes waren vergeven voor staanplaatsen in het gangpad bleek dat we er toch wel blij mee mochten zijn. In de trein waren wij de grote attractie. Iedereen wilde alles van ons weten en zodoende waren we echt enorm populair. De enige Chinees die Engels sprak (Tuan) fungeerde als tolk en zo werd er veel gepraat en vooral ook gelachen. Ook werd al het aanwezige voedsel gedeeld en lag onze tafel vervolgens de gehele reis vol met allerlei lekkers. We zijn onwijs veel te weten gekomen over de Chinesen, wat we anders nooit zouden weten en waren dus achteraf maar wat blij dat we voor deze stoelen hadden gekozen.

Het hostel in Shenzhen was gelukkig meer dan goed, waardoor we de uren slaap prima konden inhalen voordat we naar Hong Kong gingen.

In het hostel, dat vanwege verbouwingen voor de deur nog niet zo makkelijk te vinden was, stuitte we op Florian onze Duitse hostelgenoot waarmee we tijdens ons verblijf in Hong Kong zijn opgetrokken. ‘s Middags zijn we gezamelijk direct met de ‘star ferry' naar de ‘peak tram' gegaan en hebben we vanaf de peak een geweldig uitzicht genoten over de baai. Over de berg hebben we later nog de, iets wat tegenvallende, ‘governors walk' gelopen en ‘s avonds hebben we in het donker vanaf het uitzichtsplatform wederom de schitterende baai bewonderd. Met behulp van onze Octopuscard ('Ja, de variant op de OV-chipkaart werkt daar wel prima') zijn we teruggegaan naar Kowloon waar we nog de dagelijkse ‘lasershow' hebben bekeken. De avond werd door ons afgesloten met een biertje in het hostel samen met Florain, 2 Canadezen en Henk-Jan (die toevalligerwijs TBM studeert aan de TU in Delft).

De tweede dag in Hong Kong hebben we benut met een wandeling over zowel Hong Kong Island als Kowloon. Daarbij kwamen we onder ander langs een aantal tempels, een kathedraal en een moskee, maar bezochten we ook de ‘Botanische tuinen' waar zelfs apen en een krokodil aanwezig waren. De ‘Avenue of the stars' en het ‘Kowloon park' aan de overzijde van de rivier in Kowloon waren druk en de ideale locatie voor een wandeling met het hier nog altijd heerlijk aanwezige zonnetje. ‘s avonds na een heerlijke maaltijd zijn we er met Florian nog op uit getrokken om wat te drinken in de stad.

Over de daarop volgende twee dagen valt slechts te vertellen dat Bob ziek op bed heeft gelegen en er helaas dus niets kon worden bezichtigd. Hij voelt zich inmiddels overigens weer helemaal prima, dus geen zorgen ;) Een aantal bekende bezienswaardigheden hebben we dus aan ons voorbij moeten laten gaan, maar dat soort dingen gebeuren nu eenmaal en we gaan nog genoeg moois zien en beleven de komende tijd.

Afgelopen donderdag zijn we van Hong Kong naar Macau gereisd. De ferry (een catamaran) bracht ons in een klein uurtje naar de overkant, waar we helaas wat veel tijd kwijt waren aan de formaliteiten bij de douane. In ieder geval waren we zodoende in land nummer 3 aangekomen (de eerlijkheid gebied ons te zeggen dat wij tot voor kort ook niet op de hoogte waren van het feit dat Macau een apart land is). De taxi zette ons helaas verkeerd af, waardoor we nog even moesten zoeken naar het hotel dat we geboekt hadden. Mede vanwege het feit dat Bob pas net beter was en bovendien omdat er ook nog eens weinig anders te vinden was hadden we ditmaal namelijk gekozen voor een hotel i.p.v. een hostel. Direct na het inchecken zijn we op pad gegaan om Macau te bekijken. Dit bleek nog kleiner dan we aanhankelijk dachten, waardoor het prima mogelijk bleek om het hele eiland in een middag over te wandelen. Ons viel daarbij op dat de Portugese invloeden nog altijd herkenbaar zijn en dat het ‘Mediterane' karakter nog altijd in veel gebouwen en vooral ook op pleintjes is terug te vinden. Zo liepen we langs alle bezienswaardigheden en gingen we ‘s avonds al vroeg op zoek naar een restaurantje. Hier hebben we ons nog rot gelachen om de ober toen we bij het eten twee blikjes cola wilde bestellen. Wij vroegen om 2 ‘coke' waarna de ober ons mede deelde 'not yet' (dat was blijkbaar voor later op de avond). Cola begreep hij gelukkig naderhand een stuk beter J Na een heerlijke maaltijd zijn we ‘s avonds langs zo'n beetje alle casino's gelopen die in ‘het Las Vegas van Azie' te vinden waren. Een geweldige hoeveelheid aan spectaculaire verlichting, dure auto's en gokkende mensen was er ‘s avonds te vinden. Uiteindelijk zijn we daarna maar betijds naar bed gegaan zodat we een goede nacht konden maken.

Gisteren zijn we alweer vertrokken uit Macau. We hebben de stad in 1 dag prima kunnen bekijken en vervolgde onze weg zodoende richting Vietnam. Allereerst namen we een taxi naar het busstation bij de grens met China. Daar passeerde we de douane en zaten we binnen no-time in een bus naar Guangzhou. Na 3 uur werden we in het centrum van deze immense stad gedropt, waarna we door de stad zijn gewandeld om tot slot bij het station uit te komen. Nadat we ons tussen alle straatverkopers hadden doorgeworsteld konden we kaartjes bemachtigen voor de trein naar Nanning later die middag. Na onze goede ervaringen van de vorige keer werd het wederom voor 13 uur een ‘hard seat'. Ook nu leerde we een drietal Chinesen kennen. De beheersing van de Engelse taal was ditmaal nog slechter dan de vorige keer, maar met behulp van een vertaalprogramma, mimiek en gebaren begrepen we elkaar vrij aardig (zo komen de lessen drama van de basisschool toch nog van pas J). Ze lieten ons allerlei foto's van China zien, we keken gezamelijk een film en er werd ook gezamelijk gegeten en bier gedronken. Dat laatste zorgde er overigens voor dat de Chinesen steeds gekkere verhalen gingen vertellen.

Vanochtend kwamen we om 06.05 uur aan in Nanning waar we om 07.30 uur alweer in de bus konden stappen richting Hanoi. In de tussentijd hadden we nog net genoeg tijd om mooi een hostel voor vanavond te boeken. Bij de busrit bleek alles inbegrepen te zijn. We kregen tot twee keer toe een flesje water uitgedeeld, er werd een ontbijt verzorgd en ook de lunch was gratis. Bij de grensovergang moesten we een aardig stukje lopen met onze bagage en werden onze paspoorten 4 keer bekeken. Toen dit echter allemaal achter de rug was stapte we in een wat gammelere bus dan die waarmee we China uit waren gereden. De beenruimte was een stuk beperkter en we stuiterde heerlijk over de weg. Op onze weg naar Hanoi kregen een aantal termen ons inziens een nieuwe betekenis. Zo blijkt men in Vietnam te vinden dat wanneer je een beetje doorfiets of stevig doorloopt je ook prima onderdeel uit kunt maken van het verkeer op de snelweg. Ook de veel gebruikte zin ‘het is van de vrachtwagen gevallen' wordt hier anders bedoeld. Dit betekend namelijk dat er een lange file staat aangezien een vrachtwagen de helft van zijn lading onderweg heeft verloren.

Het hostel waarin we nu verblijven is prima. We hebben zoals jullie kunnen zien wederom internet en we werden vanmiddag perfect geholpen toen we aan het bedenken waren hoe we Vietnam ongeveer door willen trekken.

Tot slot nog even een korte samenvatting van de opdrachten. Op de Chinese muur hebben we de voorgeschreven poses wederom zo goed mogelijk uitgevoerd. Inmiddels hebben we dan ook te horen gekregen van onze quizmaster dat het geheel aan prijzengeld dat in Beijing kon worden verdiend inmiddels is overgemaakt. In Hong Kong moesten we de officiele en de Chinese naam van Hong Kong opsporen en een drietal bijzondere bruggen bezoeken. Verder dan het opsporen van de benaming van Hong Kong en het kopen van een vlaggetje van Hong Kong zijn we vanwege de verkoudheid van Bob helaas niet gekomen. Tot onze grote spijt voor het eerst dat we de opdrachten niet succesvol hebben kunnen volbrengen.

Op veler verzoek kunnen we overigens melden dat het eten hier heerlijk is, we het Aziatische eten zo af en toe afwisselen met Westers voedsel en dit ons tot op heden prima (be)valt.

Chúc m?ng t? Vi?t Nam