Beste lezers,

Na de laatste keer dat wij een verhaal hebben geplaatst hebben zijn we op pad gegaan om Vietnam te verkennen. Met succes kunnen we inmiddels stellen want we zijn naar het zuiden gereisd en bevinden ons inmiddels in Ho Chi Minh city, dat wellicht beter bekend is als Saigon.

De zondag na ons laatste bericht hadden we zowaar een uur extra. Wij waren glad vergeten dat we een tijdszone hadden doorkruist en we dus ons horloge een uur terug moesten zetten. Dit kwam goed uit want zo konden we uitslapen en ook nog eens onze hele dag goed benutten. Deze eerste dag in Hanoi hebben we besteed om de stad eens goed te verkennen. De gigantische hoeveelheid scooters was een bezienswaardigheid opzich en we moesten er dan ook wel even aan wennen om te zien dat de auto's op de weg af en toe alle moeite hadden om zich tussen de honderden, zoniet duizenden scooters heen te manouvreren. Hoogtepunten van de stad waren toch wel het waterpoppentheater, het Hoankiemmeer en de Hoa La gevangenis. Deze laatste gaf een goede impressie van de manier waarop de gevangen in de oorlog verbleven, voor ons een inleiding op de vele verhalen over de oorlog die nog zouden volgen. Verder hebben we een wandeling door het oude centrum gemaakt. Iedere straat heeft daar zijn eigen specialisatie. Gedacht moet worden aan de ijzerhandelaren, de kledingwinkels en de straatjes met vele restaurantjes. Bij de tempel van de literatuur gebeurde nog iets grappigs. Een aantal Vietnamese studenten moest voor school interviews afnemen in het Engels en wij waren de gelukkige. Het was super grappig en we hebben dan ook wel bijna een uur met de kereltjes zitten praten. Ze waren enorm nieuwsgierig en wij hebben ze bovendien nog het een en ander geleerd van de Engelse taal ;) Ook het einde van de dag had nog iets moois in petto. Op de terugweg naar het hostel werden we als zo vaak aangesproken door iemand die tourtochtjes met de scooter aanbood. Dit keer klonk het echter wat minder commercieel en reuze vriendelijk. Doan nam ons dan ook samen met een vriend mee op de scooter door de stad naar zijn eigen huis dat in een klein dorpje buiten de stad bleek. Daar liet hij ons kennis maken met de grote verzameling slangen die hij bezat. We dronken slangenbloedwodka, maakte foto's van cobra's die om onze voeten heen kronkelden en speelden nog geruime tijd met wat ratelslangen. Een briljante ervaring!

De volgende dagen hadden we een trip naar Halong Bay gepland. Hier keken we allebei al geruime tijd naar uit en nu was het zo ver. Het weer had niet beter gekund, het zonnetje scheen heerlijk. Perfect voor een boottocht tussen de wonderschone eilanden. Samen met onze hostelgenoot Keith deelde we een kamer en met 14 man bevolkte we een prima boot. Er werd een grot bezocht en we hebben nog heerlijk een klein uurtje gekajakt over het rustige water. Omdat bij het heerlijke weer een duik in de zee niet mocht ontbreken legde de schipper aan bij een verlaten strandje waar we heerlijk genoten van het koele water van de zee. Terug aan boord werd alweer het avondeten opgediend waarna we nog gezellig een aantal biertjes dronken met Denen, Nieuw Zeelanders, Zwitsers en onze Engelse vriend Keith. We overnachtten op de boot en keerden de volgende dag rustig op het gemakje terug naar Hanoi. Op de terugweg wisten we ons in het gezelschap van een Nederlands stel dat uit Tilburg kwam, een gezellige terugreis dus waarop zowaar Nederlands kon worden gesproken.

Woensdag pakte we in alle vroegte (06.15 uur) onze trein naar Hue. We hadden al afscheid genomen van onze vriend in het hostel (een medewerkers die werkelijkwaar alles voor je wilde doen en altijd even gezellig een praatje kwam maken). In de trein hebben we allebei geruime tijd zitten lezen, terwijl we ondertussen genoten van het adembenemende uitzicht op de wonderschone natuurlandschappen die we passeerden. Na een treinrit van ongeveer 13 uur kwamen we aan in Hue, een taxi bracht ons naar het hotel. Ook hier werden we wederom meer dan welkom ontvangen. Kregen een welkomstdrankje, onze tassen werden boven gebracht en we kregen een uitleg over de stad en de mogelijkheden in de omgeving. Aardig en behulpzame mensen die Vietnamezen.

De donderdag was een mooie dag om de highlights van Hue een bezoek te brengen. De eerlijkheid gebied ons te zeggen dat deze stad eigenlijk niet heel boeiend was. De Dong-Ba markt was zeker even leuk om te bekijken, een hele belevenis. Verder was eigenlijk alleen de Citadel en de bijbehorende Keizerlijke stad de moeite waard. Daar kwamen we overigens de Nederlanders weer tegen die we in Halong Bay hadden ontmoet. Hier gebeurde iets waar we nog niet mee te maken hadden gehad, een gigantische stortbui! Wij stonden gelukkig droog, maar binnen enkele tellen waren de nodige mensen totaal doorweekt. Menig toerist haalde een poncho uit de rugtas, terwijl wij op droge momenten rustig tussen de buien door wandelden en ons bezoek afrondde. De straatverkopers hier hadden een ander aanbod dan in de vorige steden, nog steeds minstends zo vervelend, maar ook in marihuana zijn wij niet geinteresseerd.

Omdat Vietnam tochwel getekend is door de gebeurtenissen tijdens de Vietnamoorlog bezochten we op vrijdag de DMZ. In een mini-busje gepropt, die ons inziens voor Vietnamezen nog klein is, vertrokken we naar centraal-Vietnam. De Rock Pile, Doc mieu, Hien Luong brug, Ben Hai rivier, HoChiMinh rail, Dakrong brug, Highway 9 en Khe Sanh lagen op de route die eindigde bij de Vinh Moc tunnels. Kort gezegd namen we een kijkje bij alle routes en gevechtszones tussen Noord en Zuid. Bovendien bezochten we een legerbasis (Khe Sanh) en reden we nog langs verscheidenen bergdorpjes. De tunnels waren toch wel het spectaculairste. Erg krap en voor ons Westerlingen om last van je rug van te krijgen.

Zaterdag ‘s ochtends vertrokken met de bus naar Hoi An, waar we om 12 uur aankwamen. Een Amerikaanse uit onze bus bleek dezelfde kant op te moeten en vergezelde ons tijdens onze wandeling door het centrum naar het hotel. De middag bleek ons ruim voldoende tijd te bieden om de hele stad te bekijken. Het was klein, maar wel erg knus en gezellig. Een centrum dat een architectonisch mengsel was van Franse, Vietnamese en Chinese invloeden. De Japanse overdekte brug, het aanblik van de Thu Bonrivier en de vele gemeenschapshuizen vormde hier de hoogtepunten. Uiteraard ook hier wel een opeenstapeling van winkels waar menig dame weken zou kunnen rondstruinen. Ons lukte het echter om onze tas in 1 enkele middag vol te shoppen. We hadden zelfs nog tijd over om even lekker te relaxen op een terrasje, waar we de Nieuw Zeelanders van onze Halong Bay trip weer tegenkwamen. Dat krijg je als je allemaal van Noord naar Zuid reist.

De loempia's in Vietnam zijn overigens elke dag weer heerlijk. Een prettige snack in de loop van de middag. Bovendien hebben we inmiddels een sausje (Tuong ot)ontdekt dat we in Nederland maar eens moeten introduceren, erg lekker!!

Omdat we in 1 dag het centrum van Hoi An eigenlijk wel gezien hadden, besloten we om de volgende dag een bezoek te brengen aan My Son. Dit tempelcomplex was helaas wel voor een groot deel vernietigd, maar niet minder interessant en mooi, gelegen middenin de jungle. Een aparte manier van bouwen zonder enig voegsel tussen de stenen. Omdat we al vroeg in de middag terug kwamen in Hoi An konden we nog even op een terrasje gaan zitten in het gezellige centrum van de stad. Ditmaal kwamen we de Denen van onze Halong Bay trip tegen, waar we nog even mee hebben staan kletsen. We boekte deze middag verder nog ons hostel en treinticket in en naar Ho Chi Minh city, kochten nieuwe boeken (David Baldacci leest lekker makkelijk weg, dus zodoende vliegen we door de boeken heen). ‘s Avonds bij het eten deed zich nog iets merkwaardigs voor. Wij zaten aan de rivier te eten toen opeens het water bezit nam van de straat tussen de rivier en het restaurant. Dit bleek volkomen normaal, maar niemand keek er echt van op. Wij waande ons inmiddels alvast 2 weken verder en hebben de naam van de Thaise hoofdstad maar even laten vallen. Het eten is hier overigens erg goed en lekker. Ze houden hier enorm van vers fruit en fruitshakes, wat wij allebei erg lekker vinden. Daarnaast is er een grote variatie aan gerechten verkrijbaar waardoor we iedere avond iets anders kunnen eten. Zowel noodles, rijst met vlees en groente als ook biefstuk met pepersaus en spaghetti.

Gisteren hebben we lekker uitgeslapen, genoten van ons laatste ontbijtje in het hotel aldaar en vertrokken naar Da'Nang. Daarvandaan aan het begin van de middag de trein naar HoChiMinh city. Dit keer maar een soft sleeper geboekt met airco op de kamer. Aangezien we beide niet overdreven veel hebben geslapen tijdens de 15,5 uur durende treinreis moeten we ons nog maar eens afvragen of we niet beter van het gratis entertainment van de Vietnamese locals gebruik hadden moeten maken, door voor een ‘hard seat' te gaan. Echter moeten we daarbij wel opmerken dat de Vietnamesen in de trein een stuk minder sociaal en spraakzaam zijn dan de Chinezen. Een goedkoop treinticket, is dus niet per definitie een garantie voor briljante gesprekken met de overburen.

Vandaag hebben we de grootste stad van Vietnam verkend. Een flinke wandeling door deze miljoenenstad zorgde met de tropische temperaturen voor klotsende oksels en zorgde er voor dat we genoodzaakt waren liters water te drinken. De Vietnamese loempia's smaken hier even als in de andere steden prima, de stad is druk en de mensen zijn minstends zo vriendelijk. We bezichtigden vandaag onder andere de Notre Dame van HCMC (Ho Chi Minh City), een aantal markten waar ze de meest uiteenlopende producten verkochten, uiteraard een tempel en het mooie postkantoor (dat stiekem toch wel wat meer weg had van een treinstation). Hoogtepunt was het gesprek met een Vietnamees in een klein café. We raakte in het gesprek bij het halen van het zoveelste flesje water, waarbij hij ons de hele geschiedenis van de stad maar wat graag wilde vertellen. Hij bood ons nog een drankje aan en we besloten uiteindelijk om hem morgen onze gids te laten zijn voor de delen van de stad die we vandaag hebben overgeslagen. Vanaf donderdag wacht ons een biriljante reis door de MekongDelta, we zijn benieuwd!!

Voor wat betreft de opdrachten kunnen we melden dat we de nodige volgeladen voertuigen hebben weten te fotograferen. Een vrouw met 5 varkens achterop, een fiets die was omgevallen en niet meer overeind te krijgen was vanwege de enorme lading en niet te vergeten een klein vrachtwagentje met daar achterop meer dan 20 fietsen en scooters.

Chuc mung tu Viet Nam

P.s. Laat vooral een berichtje achter als je ons verhaal hebt gelezen, we verheugen ons steeds weer op de vele geweldig leuke reacties!