Selamat malam

Inmiddels bevinden we ons al zo'n 2 weken in het laatste Aziatische land van onze reis, Indonesie. Gisteren zijn we na een korte vlucht van Padang naar Jakarta zelfs al aangekomen op Java en hebben we zodoende Sumatra achter ons gelaten. Voor een ieder die dus de nieuwsberichten over de aardbeving heeft gehoord, geen zorgen!!

Nadat we vanuit Singapore naar Medan waren gevlogen zijn we gelijk de volgende dag naar Bukit Lawang vertrokken om daar een jungle trekking te doen en op zoek te gaan naar Oerang Oetangs. Dit vanwege het feit dat we er de voorkeur aan gaven om oud en nieuw te vieren bij Lake Toba. 's Ochtends vroeg met een auto naar Bukit Lawang gebracht en direct na aankomst in een groep van 9 vertrokken voor een twee daagse trekking door het Gunung Leuser National Park. We bleken vandaag geluk te hebben want al vrij snel zagen we een groot aantal thomas monkeys en na een flinke wandeling ook de veel oerang oetangs. Een aantal hadden zelfs een kleintje bij zich, wat erg mooi was om te zien. Bovendien kwamen ze bijzonder dichtbij wat nog eens extra leuk was. Later op de dag moesten we nog op de vlucht voor een aggressieve oerang oetang die onze aanwezigheid niet zo kon waarderen. We werden een half uur achtervolgt en konden na haar te hebben afgeschud eindelijk rustig eten. Verderop spotte we ook nog enkele gibbons voordat we mooi op tijd arriveerde in ons kamp, dat was gelegen naast een mooie waterval. We sliepen gezamenlijk in een tent sliepen en werder op de kampereerplaats vergezeld door een grote groep chicken monkeys. 's Avonds werd ons 5-sterren resort nog getroffen door een flinke hoosbui, maar dat mocht de pret tijdens het kaarten niet drukken. De volgende dag arriveerde we na een korte wandeling bij de rivier. Daar vandaan gingen we vervolgens al raftend met 2 boten naar beneden totdat we terug kwamen in het dorp. Geweldig leuk! 's Avonds was het in Bukit Lawang wederom erg gezellig. Er kwamen grote kannen 'Jungle juice' op tafel en er werd een groot aantal liedjes gezongen onder begeleiding van onze gids met zijn gitaar.

Op oudjaarsdag vertrokken we samen met Leon, Soraya, Rebecca en Kim (die ook in onze groep zaten tijdens de jungeltrekking) naar Lake Toba. Het vieren van de jaarwisseling was erg bijzonder. Met zn 6en hebben we het nieuwe jaar ingeluid en naar het vuurwerk gekeken aan de rand van het meer. Vervolgens bezochten we een Indonesisch feest bij een resort even verderop en werden we ook nog uitgenodigd door een locale familie om aan te schuiven. Grote stukken taart kwamen op tafel en onder het genot van een biertje werd de avond almaar gezelliger! Zodoende een prima oud en nieuw hier in Indonesie. Nieuwjaarsdag was vervolgens een heerlijke rustige uitslaapdag. 's Avonds gingen we nog wel terug naar de familie waar we die avond daarvoor gezellig hadden gezeten. We waren namelijk met zn 6en uitgenodigd om te komen barbequen. De vis lag al op de barbeque toen we aankwamen en het geheel smaakte allemaal uitstekend.

Omdat we tot dan toe slechts weinig van het eiland (Samosir) hadden gezien, huurden we op 2 januari een scooter om dit eiland te verkennen. We zagen veel mooie batakhuizen, met de traditionale daken en reden tussen veel rijstvelden door. Verder toonde onze tocht ons het simpele maar uiterst actieve leven van de locale bevolking. Toen we inmiddels zo'n 85 kilometer achter de rug hadden bedacht helaas een van de levensgevaarlijke Indonesische chauffeurs dat deze ons wel even van de weg kon drukken. Dit leverde een valpartij op waarbij we beide de nodige verwondingen opliepen. Gelukkig was er enorm vriendelijke familie die ons massaal kwam helpen. Na weer opgelapt te zijn reden we over de slechte wegen terug naar Tuk Tuk. De laatste kilometers konden we dat bovendien doen op de achterbank van een auto, aangezien een andere familie onderweg voorstelde om op onze scooter terug te rijden ons plaats te laten nemen in de auto. Dit geeft eens te meer aan hoe ontzettend vriendelijk, behulpzaam en zorgzaam de Indonesische mensen zijn!! Om compleet te herstellen en bovendien lekker tot rust te komen zijn we nog wat extra dagen in Tuk-Tuk gebleven. Inmiddels is alles dan ook volledig hersteld en verraden slechts nog enkele korstjes dat we zijn gevallen.

Een 17 uur durende busrit bracht ons vorige week donderdag op onze volgende bestemming: Bukittinggi. Een bus die volgepakt was met mensen, waar een scooter op het dak was gebonden en waar bovendien Peter en Marlies ook in zaten. Twee Nederlanders die we in Bukit Lawang al even hadden gesproken en die samen met ons bovendien de enige buitenlanders in de bus waren. Een dag en een onvoorstelbare hoeveelheid S-bochten en bergen verder arriveerden we op plaats van bestemming.

De eerste dag van ons verblijf in Bukittinggi lag Kevin de hele dag ziek op bed. Bob boekte alvast onze vliegtickets naar Jakarta en rustte de rest van de dag ook lekker uit. Toen Kevin de volgende dag weer helemaal fit was besloten we de stad te bekijken. Op straat waren we al eerder veel studenten tegen gekomen die voor Engels een interview moesten afnemen met toeristen. Ook bij ons bezoek aan 'Fort de Kock' was dit het geval. Uiteindelijk stuitte we zelfs op een hele klas waar we in het park mee hebben gelunched en veel Engels mee hebben geoefend. Na het nemen van een ontelbare hoeveelheid foto's, jaja we zijn hier net van die filmsterren, nodigde ze ons uit om mee te gaan naar Payakumbuh om daar hun school te zien. Uiteraard zijn we daar op in gegaan en diezelfde middag vertrokken we nog naar Payakumbuh. Een van de leerkrachten nam ons na aankomst mee naar zijn huis om ons zo direct iets van de omgeving te kunnen laten zien en kennis te laten maken met zijn familie. Terug bij SBS (Sang Bintang School) gingen we nog met een kleine groep dineren en verder werd de avond gevuld met het uitwisselen van Nederlandse en Indonesische muziek en voor Bob een aantal partijen schaken. We sliepen die nacht op school.

De volgende dag boden de leerkrachten aan, ons de omgeving te laten zien. Harau valley herbergt een aantal mooie watervallen, hoge rotspartijen en schitterende views, die we allen hebben bezocht. Inmiddels waren we toch wel wat hongerig en dus werd besloten om wat te lunchen, maar wat is nu leuker dan dit te combineren met het bezoek aan een traditionale bruiloft. De aanwezige lekkernijen smaakte goed, maar het kleurrijke en vrolijke feest zelf waren nog mooier! Aan het eind van de middag nam Randi ons nog mee naar zijn Japanse les. Onze aanwezigheid deed de leraar echter besluiten om de middag anders in te vullen en ons nog wat locale schoonheid te laten zien. Plaatsen waar nooit een toerist komt! :) 's Avonds kregen de studenten op SBS een les Engels en wij bleven nog tot die tijd om ook dit mee te kunnen maken. Bob mistte hiervan helaas een gedeelte door een bezoek aan de schooleigenaar, terwijl Kevin zich voor ongeveer 2 uur voordeed als leraar Engels. De studenten, waarvan de leeftijd varieerde tussen de 16 en 32, vonden het geweldig en wilden ieder afzonderlijk nog op de foto met ons, voordat we weer vertrokken naar Bukittinggi. We werden na onderweg te hebben gedineerd netjes bij het hotel afgezet met de auto. Doken daar gelijk ons bed in, want de volgende ochtend zouden we al vroeg vertrekken richting het vliegveld voor onze vlucht naar Jakarta.

Gisteren zijn in de loop van de ochtend naar Jakarta gevlogen. Een stad die vrij droevig is en bekend staat om zijn verkeersdrukte. Een rustige middag en een diner maakte het einde aan onze reisdag. Tijdens het eten ontmoette we Melissa die ons een sleutelhanger schonk. Deze hangt nu aan onze dagrugtas. Het idee is dat we haar in Wellington (NZ) weer zullen zien en deze dan aan haar terug kunnen geven.

Overigens zijn de Nederlandse invloeden in sommige opzichten nog goed terug te vinden in Indonesie. Er zijn een behoorlijk aantal woorden hetzelfde en ook komen we met enige regelmaat mensen tegen die Nederlands spreken. De nasi goreng, sate met pindasaus en hagelslag smaken tot slot ook goed. Wel zijn we tijdens ons verblijf in Payakumbuh iets tegen gekomen dat ons niet erg bekend voor kwam. Een foto van deze opvallende vondst vormt de kijkersvraag bij deze blog (zie foto's). Ditmaal loven we voor het juiste en meest creatieve antwoord bovendien een prijs uit. De winnaars van deze prijzen ontvangen van ons een mooie ansichtkaart.

Salam dari Indonesia