For English use the link below:

http://tinyurl.com/bobbytravels

G'day mates,

Na ons vertrek vanuit Adelaide hebben we koers gezet richting Grampinans National park. Tijdens de autorit kwamen we langs uitgestrekte graanvelden, passeerden we weer de nodige wijngaarden en stuitten we wederom op de enorm originele naamgevingendoor de Australiers. Aan het eind van de dag arriveerden we in het park waar we in Halls Gap een camping vonden waarbij de kangoeroes en wallibies in grote getalen rondom ons busje te vinden waren.
's Ochtends bij het ontbijt hadden we al gelijk visite, een emoe wilde ook bijzonder graag wat van ons ontbijt. Na dit dier te hebben verteld dat we ons ontbijt toch liever zelf opaten gingen we op pad voor een wandeling door het mooie natuurgebied. De helderheid viel helaas een beetje tegen dus de wandelingen naar de bekende uitzichtspunten waren niet echt de moeite waard. Zodoende namen we het besluit om een wat kortere wandeling te maken naar een ander uitzichtpunt. Een prima wandeling met een uitzicht dat ondanks de bewolking niet tegenviel.
Na onze lunch stapten we weer in de auto. Eindbestemming van deze dag zou worden Warrnambool waarvandaan we de volgende dag konden beginnen aan de Great Ocean Road.

Zogezegd vertrokken we de volgende morgen in de richting van de Great Ocean Road. De eerste kilometers kronkelden vooral tussen landerijen door, maar na niet al te lange tijd begonnen we te klimmen, kwam de oceaan in zicht en reden we dichter bij het water. We stopten een groot aantal keer om alle bezienswaardigheden te spotten. Onze eerste stop was bij 'Bay of Islands' waarbij we al direct de mooie limestonekust konden zien. Na een aantal andere stops waarbij wederom de mooie kustlijn vanaf de uitzichtspuntendoor ons werd bezichtigd,arriveerden we bij de rotsformaties met de namen 'Londen Bridge' en 'The Arch'. Deze tonen de kracht van het water toch wel het best, zeker wanneer het verhaal van de Londen Bridge bekend is. In het verleden heeft het water hier de massief stenen brug van tientallen meters weggeslagen. Bovendien beukten de reusachtige golven erook nu flink op los. Een geweldig gezicht! De bekendste rotsformatie langs de Great Ocean Road,the Twelve Apostles,vormde de volgende stop.Het wasdaar verreweg het drukst, hetgeen ook wel te begrijpen valt aangezien het een prachtig gezicht is.
Helaas wasBob zijncamera het daar niet geheel mee eens, deze wijgerde namelijk plotsdienst...
De route leidde ons daarna richtingde vuurtoren van Cape Otway. We maakte daar wederom een korte wandeling en hielpen nog een aantal andere toeristen om in hun auto te komen. Ze hadden zichzelf namelijk op een of andere manierbuitengesloten. Nadat we onderweg nog gestopt waren om koala's in het wild te bekijkenvonden we een campingplek waarbijeen grootaantal van deze dieren zich in de bomen rondom onze plaats bevond.
De tweede dag van onze rit over deGreat Ocean Road passeerden we ondermeer Apollo Bay en begonnen we aan het mooiste gedeelte van de route. Een eindeloos geslingeraan de oceaanzijde van de bergen. Een constant uitzicht op deoceaanen een lekker zonnetje. Aan het begin van de middag kwam er een eind aan het geweldige geslinger langs de kust. We stopte nog even voor een lunch en deden wat boodschappen voordat we de laatste 100 kilometer naar Melbourneaflegden. We leverdenons busje/onze camper af bijApollo engingen met de taxi, metro en de bus richting ons overnachtingsadres.

De daarop volgende weekzouden wenamelijk bij famillie van Kevin verblijven. We werden met open armen ontvangen en konden vrijwel direct aanschuiven voor het avondeten. Aangezien we ons verblijf in en om Melbourne natuurlijk zo optimaal mogelijk wilden benuttengingen we diezelfde avond nog naar Mt. Dandenong voor het uizicht over de stad. Helaas was het wat mistig en regenachtig waardoorwe het centrum niet konden zien. Het leek de volgende dag wel of wij slecht weer aantrokken. De voorgaande dagen was het in Melbourne namelijk prima weer geweest, maar ook op 1 maart was het regenachtig en wij zochten zelfs onze lange broeken op, deze zaten ergens onder in onze backpacks aangezien we op enkele wandeltochten door de bergen deze na Beijing niet meer hadden aangehad. Desondanks was het prettig wakker worden. Een ruime keuze bij het ontbijt en na wat boodschappen vertrokken we 's middags samen met Warrick naar de stad. We brachten daar allereerst wat tijd door op 'Federation square' voordat we langs 'Flinderstreet station' liepen en een bezoek brachten aan het oudste huis van Australie (Cook's cottage). Een wandeling door het centrum leidde ons langs het parlementsgebouw en nadat we de Yarra river waren overgestoken wandelden we richting de 'Eureka tower'. We gingen er omhoog om zo op het hoogste punt van Melbourne uit te komen en het fascinerende uitzicht in ons op te nemen. De lange wandeling maakte hongerig en dus werd het tijd om wat te eten. Na een snel diner wandelde we, inmiddels vergezeld door Warrick's vriendin Jennifer, richting de comedy show die we 's avonds zouden bijwonen. We hebben ons rotgelachen en hadden een leuke avond! Na afloop van de voorstelling kwamen wenog een aantal vrienden van Warrick tegen waarmee we verderop in de stad een drankje dronken.

De tweede dag van ons verblijf in Melbourne nam de familie ons mee naar Healesville. In dezedierentuin zagen we tal vaninheemse vogelsoorten, kwamen we dichtbij de koala's en kangoeroes enwaren we getuigen van een vogelshow met een pratende papegaai en een enorme adelaar. We troffen het wel, wanthet weerwaseen stuk beter dan de dag ervoor. Gelukkig maar! Na een heerlijke dag rond te hebben gewandeld tussen alle dieren werd ons bij thuiskomst gevraagd of wemee wilden doen met een wedstrijd zaalvoetbal.Zo gezegd, zo gedaan. We leendenscheenbeschermers enspeelden een wedstrijd mee. Helaas was het niveau nietbepaald hoog en bleek Warrick zijnadvies: 'Je kunt beter zelf schieten, dat is namelijk altijd beter dan wat je teamgenoten ermee doen wanneer je overspeeld'op zijn plaats. Kevin pikte zijn doelpuntje mee en na de wedstrijd gingen we voor het diner naar huis. Enkele familieleden vergezelden ons vooreen smakelijke maaltijd waarbij het toetje (pavlova)nog lekkerder was dan het hoofdgerecht! Na het eten maakten we gebruik van de spa endoken we nog even in het zwembad.

3 Maart was alweer onze derde dag in deze gigantische stad. 's Ochtends deden we rustigaan zodat iedereen die wilde uit kon slapen. Voor de lunch kwam er wederom wat visite en werden er pannekoeken gebakken. Als Nederlanders lieten wij nog even zien hoe je moet pokeren voordat we later op bezoek gingen bij de zus van Kevin zijn oma. 57 Jaar geleden zijn ze met het gezin verhuisd naar Australie en ze vond het erg leuk dat we op bezoek kwamen! Teruggekomen hadden we een Australische barbeque met veel vlees en salade voordat we met zn 3en richting de stad gingen voor een AFL-match (Collingwood - Melbourne). Aangezien we in een van de vele suburbs van de stad verblijven is dat nog wel de nodige kilometers rijden, maar dat was zondermeer de moeite waard. Het was een geweldige ervaring om een wedstrijd van deze enigszins afwijkende, maar typisch Australische sport bij te wonen. Zoals de traditie voorschrijft aten we in de rust 'meat pie' hetgeen goed smaakte. Na de wedstrijd navigeerden we Warrick weer terug naar KnoxCity waar we nog een drankje dronken en zodoende een indruk kregen van het nachtleven van deze stad.

De volgende dag was het idee om een bezoek te brengen aan Wilsons Promontory Nat. Park, Phillip Island en Inverloch. Bob was laat zijn bed uit waardoor het schema enigszins werd gewijzigd. Rond 11.00 uur vertrokken we naar Inverloch om daar bij Audrey en Bryan te barbequen. Met een goed gevulde maag vervolgden we daar vandaan onze weg richitng Cape Paterson. Daar is langs de kust een geweldig mooi strand, waar we een wandling over maakte, terwijl we de golven op de rotsen zagen beuken en bovendien nog bovenop een rotsformatie klommen die zich enige meters verderop in de zee bevond. Later arriveerden we op Phillip Island waar we riching de Nobbies reden om daar vanaf het uitkijkpunt zeehonden te zien. Deze konden we helaas niet zien, maar wel vonden we een aantal groepen pinguins en genoten we gezamenlijk van het uitzicht en het toch wel behoorlijkfrisse windje. Vergezeld door een grote groep meeuwen aten we in Cowes fish and chips voordat we bij en na zonsondergang de 'pinguin parade' bewonderden. Grote hoeveelheden pinguins kwamen aan land met voedsel voor hun jongen die zich in het duinlandschap nabij de zee bevinden. Ze waggelden over het strand naar de jongen toe om deze vervolgens te voeren. Geweldig om te zien! Pinguins zijn niet bepaald de dieren die je in de zomer down under zou verwachten, maar deze waggelende diertjes trokken zich weinig van het weer aan en vormden zodoende een mooie bezienswaardigheid!

5 Maart was alweer onze laatste hele dag in Melbourne. Na een lunch van 'meat pie'bezochten we 's middags de 1000 steps. Een trap die door veel mensen uit de stad wordt gebruikt om te trainen en voor ons een mooie wandeling vormde door een stukje tropisch regenwoud van Melbourne. Na deze wandeling verplaatsten we ons naar het winkelcentrum waar Bob erin slaagden om een nieuwe camera te kopen. Er kunnen dus vanaf nu weer mooie nieuwe foto's worden gemaakt! 's Avonds wonnenwij alsNederlanders wederom met een spelletje poker en keken we nog een film.

Voordat we afgelopen dinsdagavond in de Greyhound bus stapte voor een 12 uur durende busrit naar Sydney genoten we nog van onze laatste dag bij de familie Woodhouse. Van echte bezichtigingen kwam het niet meeraangezien door sommigen flink werd uitgeslapen en bovendien nog wat zaken gergeld moesten worden voor ons verblijf in de grootste stad van Australie. We hebben in Melbourne in ieder geval wederom een goede week gehad waarin we een groot deel van de bezienswaardigheden in en rondom de stad hebben kunnen bezoeken, traditioneel Australisch eten hebben leren kennen en bovendien voor Kevin de gelegenheid zich voordeed om nader kennis te maken met zijn Australische familie.

Greetings from downunder!