Sumatra; van oerang oetangs tot Engelse les

Selamat malam

Inmiddels bevinden we ons al zo'n 2 weken in het laatste Aziatische land van onze reis, Indonesie. Gisteren zijn we na een korte vlucht van Padang naar Jakarta zelfs al aangekomen op Java en hebben we zodoende Sumatra achter ons gelaten. Voor een ieder die dus de nieuwsberichten over de aardbeving heeft gehoord, geen zorgen!!

Nadat we vanuit Singapore naar Medan waren gevlogen zijn we gelijk de volgende dag naar Bukit Lawang vertrokken om daar een jungle trekking te doen en op zoek te gaan naar Oerang Oetangs. Dit vanwege het feit dat we er de voorkeur aan gaven om oud en nieuw te vieren bij Lake Toba. 's Ochtends vroeg met een auto naar Bukit Lawang gebracht en direct na aankomst in een groep van 9 vertrokken voor een twee daagse trekking door het Gunung Leuser National Park. We bleken vandaag geluk te hebben want al vrij snel zagen we een groot aantal thomas monkeys en na een flinke wandeling ook de veel oerang oetangs. Een aantal hadden zelfs een kleintje bij zich, wat erg mooi was om te zien. Bovendien kwamen ze bijzonder dichtbij wat nog eens extra leuk was. Later op de dag moesten we nog op de vlucht voor een aggressieve oerang oetang die onze aanwezigheid niet zo kon waarderen. We werden een half uur achtervolgt en konden na haar te hebben afgeschud eindelijk rustig eten. Verderop spotte we ook nog enkele gibbons voordat we mooi op tijd arriveerde in ons kamp, dat was gelegen naast een mooie waterval. We sliepen gezamenlijk in een tent sliepen en werder op de kampereerplaats vergezeld door een grote groep chicken monkeys. 's Avonds werd ons 5-sterren resort nog getroffen door een flinke hoosbui, maar dat mocht de pret tijdens het kaarten niet drukken. De volgende dag arriveerde we na een korte wandeling bij de rivier. Daar vandaan gingen we vervolgens al raftend met 2 boten naar beneden totdat we terug kwamen in het dorp. Geweldig leuk! 's Avonds was het in Bukit Lawang wederom erg gezellig. Er kwamen grote kannen 'Jungle juice' op tafel en er werd een groot aantal liedjes gezongen onder begeleiding van onze gids met zijn gitaar.

Op oudjaarsdag vertrokken we samen met Leon, Soraya, Rebecca en Kim (die ook in onze groep zaten tijdens de jungeltrekking) naar Lake Toba. Het vieren van de jaarwisseling was erg bijzonder. Met zn 6en hebben we het nieuwe jaar ingeluid en naar het vuurwerk gekeken aan de rand van het meer. Vervolgens bezochten we een Indonesisch feest bij een resort even verderop en werden we ook nog uitgenodigd door een locale familie om aan te schuiven. Grote stukken taart kwamen op tafel en onder het genot van een biertje werd de avond almaar gezelliger! Zodoende een prima oud en nieuw hier in Indonesie. Nieuwjaarsdag was vervolgens een heerlijke rustige uitslaapdag. 's Avonds gingen we nog wel terug naar de familie waar we die avond daarvoor gezellig hadden gezeten. We waren namelijk met zn 6en uitgenodigd om te komen barbequen. De vis lag al op de barbeque toen we aankwamen en het geheel smaakte allemaal uitstekend.

Omdat we tot dan toe slechts weinig van het eiland (Samosir) hadden gezien, huurden we op 2 januari een scooter om dit eiland te verkennen. We zagen veel mooie batakhuizen, met de traditionale daken en reden tussen veel rijstvelden door. Verder toonde onze tocht ons het simpele maar uiterst actieve leven van de locale bevolking. Toen we inmiddels zo'n 85 kilometer achter de rug hadden bedacht helaas een van de levensgevaarlijke Indonesische chauffeurs dat deze ons wel even van de weg kon drukken. Dit leverde een valpartij op waarbij we beide de nodige verwondingen opliepen. Gelukkig was er enorm vriendelijke familie die ons massaal kwam helpen. Na weer opgelapt te zijn reden we over de slechte wegen terug naar Tuk Tuk. De laatste kilometers konden we dat bovendien doen op de achterbank van een auto, aangezien een andere familie onderweg voorstelde om op onze scooter terug te rijden ons plaats te laten nemen in de auto. Dit geeft eens te meer aan hoe ontzettend vriendelijk, behulpzaam en zorgzaam de Indonesische mensen zijn!! Om compleet te herstellen en bovendien lekker tot rust te komen zijn we nog wat extra dagen in Tuk-Tuk gebleven. Inmiddels is alles dan ook volledig hersteld en verraden slechts nog enkele korstjes dat we zijn gevallen.

Een 17 uur durende busrit bracht ons vorige week donderdag op onze volgende bestemming: Bukittinggi. Een bus die volgepakt was met mensen, waar een scooter op het dak was gebonden en waar bovendien Peter en Marlies ook in zaten. Twee Nederlanders die we in Bukit Lawang al even hadden gesproken en die samen met ons bovendien de enige buitenlanders in de bus waren. Een dag en een onvoorstelbare hoeveelheid S-bochten en bergen verder arriveerden we op plaats van bestemming.

De eerste dag van ons verblijf in Bukittinggi lag Kevin de hele dag ziek op bed. Bob boekte alvast onze vliegtickets naar Jakarta en rustte de rest van de dag ook lekker uit. Toen Kevin de volgende dag weer helemaal fit was besloten we de stad te bekijken. Op straat waren we al eerder veel studenten tegen gekomen die voor Engels een interview moesten afnemen met toeristen. Ook bij ons bezoek aan 'Fort de Kock' was dit het geval. Uiteindelijk stuitte we zelfs op een hele klas waar we in het park mee hebben gelunched en veel Engels mee hebben geoefend. Na het nemen van een ontelbare hoeveelheid foto's, jaja we zijn hier net van die filmsterren, nodigde ze ons uit om mee te gaan naar Payakumbuh om daar hun school te zien. Uiteraard zijn we daar op in gegaan en diezelfde middag vertrokken we nog naar Payakumbuh. Een van de leerkrachten nam ons na aankomst mee naar zijn huis om ons zo direct iets van de omgeving te kunnen laten zien en kennis te laten maken met zijn familie. Terug bij SBS (Sang Bintang School) gingen we nog met een kleine groep dineren en verder werd de avond gevuld met het uitwisselen van Nederlandse en Indonesische muziek en voor Bob een aantal partijen schaken. We sliepen die nacht op school.

De volgende dag boden de leerkrachten aan, ons de omgeving te laten zien. Harau valley herbergt een aantal mooie watervallen, hoge rotspartijen en schitterende views, die we allen hebben bezocht. Inmiddels waren we toch wel wat hongerig en dus werd besloten om wat te lunchen, maar wat is nu leuker dan dit te combineren met het bezoek aan een traditionale bruiloft. De aanwezige lekkernijen smaakte goed, maar het kleurrijke en vrolijke feest zelf waren nog mooier! Aan het eind van de middag nam Randi ons nog mee naar zijn Japanse les. Onze aanwezigheid deed de leraar echter besluiten om de middag anders in te vullen en ons nog wat locale schoonheid te laten zien. Plaatsen waar nooit een toerist komt! :) 's Avonds kregen de studenten op SBS een les Engels en wij bleven nog tot die tijd om ook dit mee te kunnen maken. Bob mistte hiervan helaas een gedeelte door een bezoek aan de schooleigenaar, terwijl Kevin zich voor ongeveer 2 uur voordeed als leraar Engels. De studenten, waarvan de leeftijd varieerde tussen de 16 en 32, vonden het geweldig en wilden ieder afzonderlijk nog op de foto met ons, voordat we weer vertrokken naar Bukittinggi. We werden na onderweg te hebben gedineerd netjes bij het hotel afgezet met de auto. Doken daar gelijk ons bed in, want de volgende ochtend zouden we al vroeg vertrekken richting het vliegveld voor onze vlucht naar Jakarta.

Gisteren zijn in de loop van de ochtend naar Jakarta gevlogen. Een stad die vrij droevig is en bekend staat om zijn verkeersdrukte. Een rustige middag en een diner maakte het einde aan onze reisdag. Tijdens het eten ontmoette we Melissa die ons een sleutelhanger schonk. Deze hangt nu aan onze dagrugtas. Het idee is dat we haar in Wellington (NZ) weer zullen zien en deze dan aan haar terug kunnen geven.

Overigens zijn de Nederlandse invloeden in sommige opzichten nog goed terug te vinden in Indonesie. Er zijn een behoorlijk aantal woorden hetzelfde en ook komen we met enige regelmaat mensen tegen die Nederlands spreken. De nasi goreng, sate met pindasaus en hagelslag smaken tot slot ook goed. Wel zijn we tijdens ons verblijf in Payakumbuh iets tegen gekomen dat ons niet erg bekend voor kwam. Een foto van deze opvallende vondst vormt de kijkersvraag bij deze blog (zie foto's). Ditmaal loven we voor het juiste en meest creatieve antwoord bovendien een prijs uit. De winnaars van deze prijzen ontvangen van ons een mooie ansichtkaart.

Salam dari Indonesia

Kerst in Singapore

Hallo allemaal,

Allereerst hopen we dat iedereen een leuke en gezellige kerst heeft gehad en heeft kunnen genieten van al het lekkers dat ongetwijfeld op tafel heeft gestaan :)

Wij zijn vorige week dinsdag vertrokken uit Kuala Lumpur. Nadat onze Chinese vriend Yan de vorige avond opeens weer voor een nacht terug bleek te zijn in het hostel, hebben we 's ochtends gezamelijk ons ontbijtje verorberd. Na het ontbijt hebben we ons busticketgeregeld en ons Indonesische visum opgehaald, voordat we vertrokkennaar Melakka. Net als zo vaak regende het op de dag dat wij onze weg vervolgden naar de volgende plaats. In Melakka was voor ons inmiddels het doel van de eerste avond al bepaald. We zouden namelijk het t-bowl restaurant opzoeken. Twee maanden geleden hadden we tijdens onze reis door China deze tip gekregen van een Japanse en nu was het dan zo ver. Veel van jullie zullen al foto's op facebook hebben zien verschijnen. Het was geniaal!! Niet alleen waren de stoelen eigenlijk wc-potten, maar ook de tafel was een wasbak met een glazen plaat er overheen. De drankjes werden geserveerd in kleine wc-potjes en ons hoofdgerecht werd opgediend op een wc-bril. Uiteraard was het toetje het meest bijzonder. Het chocoladeijs was lekker ;)

Op woensdag hebben we de stad bekeken. Bij een bezoek aan Melakka is een dag echt voldoende. We hebben veel Nederlandse invloeden terug gezien. Vooral de molen op het kruispunt, het Stadhuys, het Dutch Forten sommige toch wel behoorlijk Nederlandse straatnamen vielen direct op. In een oude kerk op de heuvel hebben we nog moeite moeten doen om de grafstenen in oud-Holands te ontcijferen.

Aangezien we aan het eind van de dag te horen kregendat er vanwege het weer geen boten gaan naar de oostelijke eilanden, vertroken we de volgende dag i.p.v. naar Tiomon Island de andere kant op. We gingen naar het zuiden en arriveerde zodoende wat eerder in Singapore. Dit bleek echter alles behalve een straf. Singapore is een geweldig mooie stad waar veel te zien is! Alles is er enorm schoon en architecten kun er hun hart ophalen. Veel hoogbouw, bijzondere architectuurvormen, op sommige plaatsen een geweldige mix van verschilende stromingen enbovendien is er overduidelijk veel geld besteed aan het vormgeven van de openbare ruimte. In de bouwlijkt hier alles mogelijk te zijn, zolang het er maar goed uitziet. Iets dat wijals toerist en liefhebber natuurlijk wel kunnen waarderen! Daags na aankomst zijn we samen met Stijn en Wim (2Belgen die weuit ons erg goede hostel hebben leren kennen) op pad gegaan. Deze wandeltocht viel echter al snel in het water, toende regen plots met bakken uit de hemel kwam. Nog vervelenderwas dat dit de rest van de dag niet op zou houden en er zodoende ruim 69mm viel. Zodoende kwamen we nieterg ver ophet eilandSamosa en is het gebleven bijde verwondering overde aanwezigheid van de Universal Studio's. Inmiddels was er door Kevin contact gelegd met Steven met wie we 's avonds gezellig een biertje hebben gedronken. Hij heeft ons de nodige tipskunnen geven over de stad en bovendien zijn we middels de verschillende verhalen meer te weten gekomen over de stad. Hierbij willen we Steven en ook Mark, die in een eerder stadium als tussenpersoon heeft gefungeerd, hartelijk bedanken!

24 December, het is al bijna kerst en daardoor een aangepaste route vandaag. 's Middags hebben we een klein gedeelte van de stad bekeken, waar we onder andere kerken en musea paseerden. Het voornaamste doel van vandaag was echter het bezichtigen van Orchard Rd. Deze gigantische winkelstraat was namelijk helemaal in kerstsfeer, wat er allemaal erg leuk en gezellig uit zag. Inmiddels was er ook weer contact geweest met Josemiek en Allaard die in dezelfde straat bleken te verblijven als wij. Een goede reden om gezamenlijk 's avonds een kerstdiner te nuttigen.We zijn die avond dan ook teruggekeerd naar de winkelstraat waar nu alle verlichting brandde, een kinderkoor kerstliedjes stond te zingen en duizenden mensen aan het shoppen waren. Het kerstdiner was 'overheerlijk'!! Na deze uitgebreide maaltijd hebben we ons nog verwonderd over een tent die midden in een van de winkelcentra was opgezet. Hier konden mensen namelijk 'echte' sneeuw zien en voelen. Dit werd toch wel erg bijzonder gevonden en er stond een heuse rij voor deze tent met mensen die de kou (-3) wilden trotseren om dit mee te maken.

Eerste kerstdag betekende in het hostel dat de hele dag kerstliedjes te horen waren en 's avonds een kerstdiner werd georganiseerd. Bob was vandaag nogal moe en bleef in het hostel, terwijl Kevin met Stijn nog even de stad in is gegaan en daar onder andere een plaatselijke markt, de drukke straten van Little India, the Concourse en enkele moskeeen heeft bezichtigd. Mooi op tijd voor het eten waren zij weer terug en kon met kerstmuts op worden genoten van al het lekkers (smoked salmon & cream toast crostini, roasted boned-in-lamg leg, sauseges in oven with gravy, roasted potatoes, pasta pesto and vegtables. Tussendoor een kaartje leggen met onze Belgische vrienden maakte het tot een gezellig avond die uiteindelijk werd afgesloten met een drankje in de stad.

Tweede kerstdag leeft hier een stuk minder en dat gaf ons mooi de gelegenheid om de rest van de stad te bekijken. Na 's ochtends afscheid te hebben genomen van Stijn en Wim zette wij koers naar Marina Bay. De wandeling van vandaag leidde ons tussen tal van kantoortorens door richting Marina Bay Sands, waar we omhoog gingen en een geweldig uitzicht hadden over de stad. We zagen daar vandaan het racecircuit en de complete skyline, maar constateerden ook de grote hoeveelheid lopende projecten rondom het centrum. Na dit uitzicht was het drinken van een Singapore Sling in het Raffles hotel de volgende halte, een echte aanrader want hij was erg lekker!Een simpele maaltijd in Chinatown en een vroege terugkeer bij het hostel vormde het eind van een prima kerstfeest.

Gisteren was alweer onze laatste dag in het 'Big Brother-huis'. Het aantal camera's in deze stad vol met shopaholics is namelijk bijzonder groot. Dit werpt echter wel zijn vruchten af, want er is weinig vandalisme en misdaad. We hebben de laatste, nog niet bekeken delen, van de stad aangedaan door een wandeling te maken langs boat quay, clarke quay en robertson quay. Een heerlijke wandeling in de zon van wederom een mooi gedeelte van de stad. Later op de middag hebben we nog een film gekeken voordat we 's avonds de night safari gingen doen. Dit viel alleen wel enigszins tegen. Er hadden namelijk nog meer mensen dat idee, waardoor het echt onwijs druk was. Met een treintje tussen dieren door rijden deed ons bovendien denken aan een simpele dierentuin. We hebben daarna nog door het park heen gewandeld en wel de nodige leuke dieren gespot.

Vanmiddag vertrekken we met het vliegtuig naar Indonesie, waar ons vast weer veel mooie avonturen staan te wachten, we houden jullie op de hoogte!

Alvast een fijne jaarwisseling toegewenst en alle goeds voor 2012!!

Groeten uit Singapore

Maleisie en back to basic in de jungle

Beste lezers,

Inmiddels bevinden wij ons alweer anderhalve week in Maleisie. Een andere cultuur, andere mensen en ook geheel andere bezienswaardigheden. We hebben voorlopig even de mooie stranden met palmbomen en het liggen op het strand vaarwel gezegd om ons te verdiepen in de binnenlanden van dit islamitische land.

9 December zijn we met de bus vanaf Koh Lanta vertrokken. Een bustocht die ons een hele dag zou kosten, maar waarbij we wel gelijk de grens passeerden. Onderweg moesten we twee keer overstappen, waarbij een van de stops ons een ideale gelegenheid gaf om een lunch te scoren. De vriendelijke mensen gaven ons nog wat water en fruit mee voor onderweg, iets dat goed van pas kwam aangezien de tocht langer duurde dan gepland. Onweer en regen verwelkomde ons in Maleisie.
Uiteindelijk 's avonds ons hostel gevonden en op straat kort kennis gemaakt met de smakelijke eetgewoontes van de mensen hier.
De volgende dag hebben we Georgetown bezocht. Het kleine centrum van de stad stond vooral vol met gebedshuizen van alle mogelijke religies. Het hoogtepunt van de stad was echter Fort Cornwallis. Een fort dat ons insziens niet zo heel bijzonder was, maar de Nederlandse VOC kannonen maakte het een stuk interessanter. Het bijzonderste bleken we uiteindelijk voor het laatst bewaard te hebben. Bij het bekijken van een moskee werden we namelijk, zonder dat dit onze intentie was, ineens rondgeleid en kregen we zelfs een koran in onze handen gedrukt. Nadat een vriendelijke vriend ons eerst had geprobeerd te overtuigen van het islamitische geloof.

Inmiddels hadden we in ons hostel een Chinees (Yan, hetgeen door ons al snel werd omgedoopt tot Jan) leren kennen die van plan was precies dezelfde route door Maleisie af te leggen en vanuit Kuala Lumpur vervolgens voor zijn stage naar Korea te vliegen. We besloten dan ook met z'n 3en de volgende ochtend te vertrekken richting de Cameron Highlands. Een busrit richting de bergen waarbij S-bochten zeker geen uitzondering waren en prachtige panorama's de rit verfraaide. 's Avonds speelden we gezamenlijk nog wat spelltjes kaart en haalde we de lange broeken en de vesten onderuit de tas. 16 Graden is tenslotte echt bizar koud... Vorige week maandag was het dan tijd geworden om een wandeling te gaan maken door deze fascinerende hooglanden. Een drietal routes werd door ons vakkundig achter elkaar geplakt en vormde zo een mooie wandeling van ongeveer 6 kilometer door de bergen. Na onze wandeling besloten we alle plantages van het gebied ook te bezoeken. Geen slecht idee, want de verse aardbeiensapjes waren overheerlijk en ondanks dat het niet echt vernieuwend was waren de fruit, bloemen en theeplantages toch ook best grappig. We waren net optijd terug in het hostel voor de dagelijkse regenbui van 5 uur en wisten ons in de avonduren wederom goed te vermaken met het Chinese kaartspelletje dat ons een dag eerder was geleerd.

Dinsdag reisden we af naar de jungle van Taman Negara. Iets waar we al veel over gehoord hadden en waar we ook wel erg benieuwd naar waren. De busrit verliep soepel en na een tussenstop van 2 uur sprongen we in de boot voor een boottocht van 2,5 uur naar een dorpje aan de rand van het nationale park. De eerste indruk was al geweldig, tijdens de lunch hadden we namelijk al een leguaan gespot en vanuit de boot konden we waterbuffels zien. De volgende dag zouden we dan vervolgens echt de jungle in gaan. Niet met een gids of met een reisleider o.i.d., maar gewoon met zn 3en. 's Ochtends betijds opgestaan en inkopen gedaan bij de supermarkt. De tocht die we zouden gaan maken was namelijk niets meer en niets minder dan: 'Back to basic'. Na het inkopen van voldoende voedsel en water en het huren van een matrasje kon de wandeling beginnen. Over brede en smalle paden, maar ook over boomstronken en stenen kwamen we bij de 'Canopy walk' (een touwbrug die in de boomtoppen hangt en zodoende op een hoogte van ongeveer 50 meter een prachtig uitzicht geeft over de directe omgeving). De klim naar Bukit Teresek leverde ons daarna een sprookjesachtig uitzicht op over het park, wat de klim zeker waard was. Nog enkele uren verder arriveerden we bij het hutje, of beter gezegd de verzamelig planken, waar we zouden overnachten. Voor het avondeten werd een vuurtje gemaakt en de uiteraard werd de klamboe opgehangen. Het was een flinke tocht geweest en voldaan konden we dan ook gaan slapen, terwijl de dieren in het woud rustig verder gingen met herrie maken.
De volgende ochtend spotte Kevin een aapje op de verranda en zag hij bovendien rondom de overnachtingsplek nog tal van andere dieren. Bob en Yan werden later wakker en miste dit jammer genoeg. Na een meegebracht ontbijt begonnen we vervolgens aan een tocht van ongeveer 7 uur terug naar de rivier, waar we opgehaald zouden worden door een boot. Deze 11 kilometer kruisten we niet alleen modderige paden en kleine stroompjes, maar staken we ook een snelstromende rivier over. Bob verloor daar nog even zijn schoen, maar deze kon hij gelukkig weer snel te pakken krijgen. Al met al waren we best vermoeid toen we aan het eind van de middag bij de boot aankwamen. De grote verzameling bijzondere vogels die we echter tezamen met de prachtige natuurschoon tijdens onze tocht hadden gezien, maakte dat we de dorst en de vermoeidheid op de koop toe namen.

Vrijdag zijn we vervolgens vertrokken naar Kuala Lumpur. Tijdens de bustocht (van totaal zo'n 4,5 uur) raakte we nog in geprek met een Nederlands gezin die ook een wereldreis aan het maken zijn. Dit maakte het tot een gezellige busrit. Aangekomen in KL wist Yan ons de weg te wijzen naar het hostel waar hij zou overnachten. Hij was er al eerder geweest en zodoende kwamen we op een prima locatie terecht. Bovendien zouden Josmiek en Allaard, die we in Koh Lanta hadden leren kennen, ook in het Reggae hostel verblijven. Op die manier zouden we hen dan ook weer zien. Een dag later bleek echter dat er 3 Reggae hostels zijn in Kuala Lumpur en we elkaar hadden gemist. Zaterdag zijn we wel gezellig met zn 4en wat gaan drinken op de rooftopbar van hun hostel. Yan was inmiddels zijn eigen weg gegaan en met een vriend uit Singapore naar een themapark vertrokken.
Voordat we 's avonds gezellig wat gingen drinken hadden we het eerste deel van de stad die dag bekeken. Chinatown en Little India waren gezellig druk en bezaten de nodige mooie tempels, terwijl het bezoek aan Merdeka square tezamen met de omliggende straten een goede architectonische impressie van de stad gaf. Bovendien was er op dat moment een drift-race aan de gang waarbij we achter het hek op de eerste rang bleken te zitten. De kerstversieringen bij de centrale markt lijken hier af en toe wat misplaatst. Terwijl wij rond het middaguur hunkerden naar een koud glaasje fris passeerden we namelijk een aantal sneeuwpoppen en rendieren.
In de loop van de middag bezochten we nog de grootste moskee van de stad en brachten we een bezoek aan het Bird Park. Dit is het grootste vogelpark ter wereld waarin de vogels vrij rondvliegen. De hornbill was een hoogtepunt, maar ook de rest van de vogels waren leuk om te zien.
Het tweede gedeelte van de stad hadden we voor gisteren bewaard. Het hoogtepunt werd gevormd door het bezoek aan de Petronas Towers. We hadden vanaf de skybar van het traiders hotel een geweldig uitzicht op de torens en het bijbehorende park en hebben ons dan ook onder het genot van 'een goude vriend met een witte schuimkraag' zitten verwonderen over deze gigantische gebouwen. 's Middags zijn we naar de shopping area van de stad gegaan. Alle dure merken zijn uiteraard vertegenwoordigd, maar onze bewondering ging uit naar het 10 verdiepingen hoge winkelcentrum waarin zich onder meer een 48 banen tellend bowlingcentrum, een bioscoop en een achtbaan bevinden. Aan het eind van de middag hadden we genoeg winkels en kerstversieringen gezien en besloten we de dag af te sluiten met 'Mission Impossible 4', een bioscoopbezoek dus.
Vanochtend hebben we bij de ambassade ons visum voor Indonesie geregeld en zijn we nog even over de Indische markt gelopen voor wat te eten. De rest van de dag kan worden beschreven als: 'rustig en ontspannen'.

Tot slot wensen wij alle lezers van de blog en familie en vrienden thuis hele fijne feestdagen toe!

Salam dari Malaysia

Zon, zee en Zuid-Thailand

Sawa dee,

Na ongeveer 2 weken is het duidelijk weer tijd voor een blog, want we hebben weer de nodige mooie dingen beleefd waar we jullie graag over vertellen!

Na het schrijven van de vorige blog zijn we nog 1 dag op Koh Phangan gebleven. Die dag hebben we benut om een tocht te maken op de rug van een olifant. Dit was erg vet om mee te maken, het zitten op zijn rug of nek was niet altijd even comfortabel, maar het was het zeker waard! Door beekjes, over heuveltjes en als klap op de vuurpijl natuurlijk nog even onder de douche.

Na deze tocht is Kevin nog gaan boogschieten, voor Bob lukte dat niet vanwege het wondje op zijn voet dat hij de vorige dag had opgelopen bij het vallenmet zijn scooter. Hetgeen 's avonds overigens nog wat vervelende gevolgen had aangezien er een vergoeding moest worden betaald voor de schade aan de scooter.

Op zondag zijn we naar Koh Samui vertrokken met de boot. Een taxi bracht ons na wat omzwervingen bij ons resort, dat bleek te worden gerund door twee Nederlanders. Het was op dit eiland flink rustig, wat de eigenaren de gelegenheid gaf om ons een kamerupdate te geven en ons onder te brengen in eenbungalowdie eigenlijk8x zo duur was (dat kan vervelender).

De komende 3 dagen op Koh Samui hebben we gebruikt om helemaal uit te rusten en ons op te laden voor de komende reizen. Dit betekende dus een aantal dagen lekker aan het strand liggen en genieten van de Thaise zon. In de avonduren zijn we er nog op uit gegaan voor een dr. Fish massage en is Kevin nog naar de kapper geweest. De dr. Fish massage was behoorlijk apart en Bob vond het maar flink kietelen, wederom een unieke ervaring.

Op dinsdag waren we naar ons eigen oordeel wel weer aardig uitgerust en hebben we onze weg dus maar vervolgd richting Khao Sok National Park. De ochtend en middag brachten we door in verschillende mini-busjes en op de ferry en aan het eind van de middag arriveerde we met de taxi bij de door ons gereserveerde boomhut. Wat een fantastische locatie was dat zeg!! 3 Trappen op om in de boomhut te komen die 5 meter van een beekje verwijderd was met aan de overkant een rotspartij, dit alles in en tussen de bomen van het tropische regenwoud. Onze buren op de rots was de familie aap en ons huisdier op de veranda was een kikker. De open badkamer maakte dat het douchen eigenlijk midden in de natuur plaatsvond en zo ervaarden we ook het slapen met alle oerwoudgeluiden om ons heen. Voor het echter zover was zijn we die avond onder begeleiding van een gids nog een avondwandeling gaan maken in het nationale park. Daarbij zagen we ondermeer apen, een uil, verschillende giftige slangen, sprinkhanen, mieren, spinnen (waaronder ook een tarantula) en een kameleon. Takki en tokki hebben hier trouwens familie want de wandelende tak hebben we ook gezien.

De volgende dag hebben wede hele dag in het park doorgebracht. Een wandeling van zo'n 8 uur over begaanbare, maar ook haast onbegaanbare paden van zo'n 20 centimeter breed. We genoten van de wonderschone natuur en hebben ook op deze dag weer veel dieren mogenbewonderen. Naast de voetsporen van een tijger waren de twee varanen daarvande bijzonderste. We namen nog een frisse duik in het water, zagen verschillende watervallen, kregen van onze gids eenzelfgemaakt hoedje vanbladeren en aten een maaltijd dieter plekken werd klaargemaakt. Zelfsbord, beker en bestek werden ter plaatsen van bamboe gemaakt. Erg gaaf! Bovendien kunnen weaan het eind van deze trip toch wel stellen dat we ons hebben gespecialiseerd in het klimmen over boomstronken, het balanceren over zeer smalle paden en het verwijderen vanbloedzuigers.

Na ons bezoek aan dit geweldige nationale park was onzevolgende bestemming Koh Phi Phi. De reis daar naartoe verliep via Krabi en ging sneller dan verwacht. Koh Phi Phiheeft bijzonder mooie stranden, maar is erg klein entoch vooral gericht op feestende jeugd. Na aankomst hebben we het eiland dan ook binnen een half uur verkend en op weg naar wat teeten kwamen we prompt John en Luuk weer tegen die we in Phnom Phen al hadden ontmoet. Uiteindelijk zijn we gezamenlijk wat gaan eten. Inmiddels hadden we via hun aleen behoorlijk aantal andere jongerenontmoetwaarmee we de komende dagenzouden optrekken. De rest van de avond liet ons zien dat ertoch echt behoorlijk gekke mensen op de wereld rondlopen. Een Engelsman had kennelijk's middags gezegd dat hij 's avonds de gekst mogelijke tattoo wilde laten zetten. Zo gezegd, zo gedaan! Uiteindelijk liep hij enkele urenlater rond met een tattoo op zijn borst van een dansende banaan met eenNederlandse vlag in zijn hand.

Op aanraden van de grote groep die we de dag ervoor hadden ontmoet zijn we de volgende dag verhuisd naar guesthouse 'the Rock', een gigantische bende in een kamer met 17 bedden, maar wel erg gezellig (voor 2 nachten).Na onze spullen daarte hebben gebracht en met watNederlanders en Engelsen te hebben gegeten is Kevin naar de dokter gegaan. Aangezien hij 's ochtends wakker werd met een flinke ontsteking op zijn hiel wasdat toch wel even nodig. De dokter heeft hetprima verzorgd en doordat hij watervaste pleisters en verband om de enkel wikkelde mocht hij er zelfs alles mee.Inmiddels is dit overigensweer helemaal in orde! 's Avondshebben we gegeten bij een tentje waarvan de kat in de koelkastverbleef en zijn we noggaan stappen. De volgende dag was alweer onze laatste dag op ditPhi Phi. We besloten daarom met 5 man om een boottochtje te boekenrondom het eiland.We zagen op die triponder andere apen,ongelofelijk helder water waarin wegingen snorkelen en bovendien namen we een duik in het water bij Maya bay.

Op maandag hebben we de oversteek gemaakt naar Koh Lanta (het eiland waar we ons nu ook nog bevinden). We ontmoette daar Anna die de eerste dagen ook bij ons in het hostel verbleef en samen met nog 2 stelletjes de Nederlandse inbreng hierverzorgde. Aangezien op 5 december zowel sinterklaas als de Thaise koning jarig zijn was er 's avonds vuurwerk. Wij werden ook nog verwend door sinterklaas en vonden een overgroot deel van de dingen die we op ons lijstje hadden gezet bij de openhaard (althans hier komt sinterklaas via deairconditioning:)). Zelf speelden we ook nog voor zwarte piet door voor Anna haar deur een schoen neer te zetten met chocolade muntjes en hard op de deur te kloppen, een geslaagde stunt! Gisteren zijn we op de scooter het eiland gaan verkennen en bracht ons tot de conclusie dat dit eiland eigenlijk niet zo heel boeiend is. Verder dan een leuk oud dorpje en een verkoelend ritje door de bergen kwamen we namelijk niet. Vandaag was dan ook het hoogtepunt van Koh Lanta. We gingen namelijk naar andere eilanden. Het was bijzonder lekker weer. Ideaal om er dus met de longtailboot op uit te gaan en een viertal eilanden te bezoeken. We hebben heerlijk gesnorkeld en gezwommen, gelunched op een nagenoeg wit zandstrand en hebben zojuist voor het laatst Thaise'padthai'gegeten.Dehoeveelheid spectaculaire vissen die we inmiddels gezien hebben loopt mede vanwege onze snorkel trips overigens hard op!

Morgen vertrekken we namelijk richting Maleisie (Penang). We zijn benieuwd wat ons daar allemaal weer voor mooie dingen staan te wachten!

Groeten vanaf Koh Lanta!

Antwoord kijkersvraag: We hebben ons krom gelachen om de leuke maar vooral ook verkeerde antwoorden op de kijkersvraag uit onze vorige blog. Helaas hebben we ook moeten constateren dat er geen winnaar uit naar voren is gekomen. Misschien dat we volgende keer beter met een orginaliteitsprijs kunnen werken ;)

Het juiste antwoord: Op onze kamer in Bangkok was kennelijk ook de familie kakkerlak aanwezig. Aangezien deze exemplaren een omvang hadden van ruim 8 a 9 centimeter en deze zelfs over onze bedden renden besloten we dat het wellicht handig zou zijn omde klamboe op te hangen. Dat is dan ook wat Bob op de foto doet.

Bangkok, Koh Tao en Koh Phangan genieten op zn Thais

Sawa dee,

Het was al weer even geleden dat we iets van ons hebben laten horen, maar nu is het dan weer zover. Een nieuwe blog met nieuwe belevenissen. Na ons vorige verhaal zijn we vertrokken naar Thailand. Onze vlucht naar Bangkok was uitstekend en we waren er nog voordat we het zelf door hadden. De taxi bracht ons binnen no-time in het centrum van de hoofdstad waar we na wat rondvragen en kijken een hostel regelden. Een drankje en wat te etenop 'Khoa San Road' waren die avond onze eerste kennismaking met de stad.

De volgende ochtend waren we beide al vroeg wakker. In de kamer waar we sliepen was de temperatuur inmiddels namelijk flink opgelopen en het ontbreken van een raam maakte het niet koeler... Dit deed ons danook besluiten om een nieuw hostel te zoeken, de rest van ons verblijf in Bangkokhebben we vervolgens een stuk beter geslapen.

De eerstedag inBangkok hebben we de highlights van de stad bekeken. Het Royal Palace was daarvan de voornaamste.Het was misschien wat kitsch, maar het bezichtigen zeker waard, ookal moesten we met de nog altijd tropische temperaturen een langebroek aan. Verder waren de grote Buddha en de Flower Market noemenswaardige tussenstops op onze eerste dag. 's Avonds besloten we nog een biertje te drinken in het backpackersgebied waarbij we in gesprek raakte met Alex en Emma uit Australie. Alex was jarig, wat het erg gezelig maakte. De hele avond hebben we vervolgens gezellig zitten praten over Chiang Mai waar zij net vandaan kwamen en over Cambodja waarover wij de nodige tips konden geven.

De volgende dag hadden we bedacht dat het leuk zou zijn om een boottocht over de rivier te maken. Dit ging vanwege de overstromingen ten Noorden van Bangkok echter niet lukken. Het waterpeil was zodanig hoog dat de boottochten allemaal waren gecancelled. De dag toen maar besteed door met de tuk-tuk naar het winkelgebied te gaan. We hebben onze ogen uitgekeken in een exclusief winkelcentrum van 6verdiepingen. Heel apart om te zien dat op de tweede etage auto's werden verkocht en er andere verdiepingen waren gereserveerd voor kleding, eletronica en restaurants. Op de terugweg hadden we bedacht dat het leuk zou zijn om het Nationale stadion van Bangkok te bekijken, aangezien dat op onze route lag. Dit werd nog veel leuker dan we hadden verwacht. Het Thaise nationale voetbalelftal speelde namelijk toevallig 2 uur later een WK-kwalificatieduel voor het WK2014 tegen Australie. We besloten kaartjes te kopen en hebben ons verwonderd over het fanatisme van de Thaise supporters. Er werd geschreeuwd, geklapt en gejuichd om alles. Bovendien was iedereennog altijd even vrolijk toen de wedstrijd in 0-1 eindigde (doelpunt Hollman).

De laatste 2 dagen in Bangkok hebben we erg rustig aan gedaan. China town was voor ons niet erg bijzonder, misschien kwam dit wel omdat we al in China zijn geweest. Verder ging Bob nog naar de kapper, waarna hij gelijk 3 jaar jonger leek en boekte we onze trip naar Koh Tao. (Aangezien onze beoogde bestemmingen in hetNoorden niet of moeilijk bereikbaar waren, besloten we te gaan eilandhoppen in het Zuiden).Dave ( de man die ons hielp aan onze tickets voor de duiktrip naar Koh Tao), had veel mooie verhalen te vertellen waarop we de laatste avond ook met hem uit eten zijn geweest.

In Bangkok hebben we buiten het feit dat naar het Noorden van Thailand reizen erg lastig was en de boottochten waren gecancelled zelf geen last gehad van de overstroming. Wel hebben we de nodige voorzorgsmaatregelen gezien. Overal in de stad lagen veel zandzakken en de meeste winkeliers hadden voor hun winkel een betonnen muurtje opgetrokken zodat het water de winkel niet in zou kunnen komen. Verder vertrokken er elke dag vanuit de hoofdstad noodtroepen naar het getroffen gebied. We hebben dan ook de nodige militaire voertuigen in Noordelijke richting zien vertrekken.

De reis naar Koh Tao verliep via Chumphon. De nachtbus bracht ons in dit kleine vissersplaatsje, waarvandaan we vervolgens aan het begin van de middag met de catamaran vertrokken richting het eiland. Geen ideale reis, maar het uitzicht en de locatie maakte veel goed! Koh Tao is ook een ultieme vakantiebestemming. We werden opgepikt door een pick-up van de duikschool en kregen smiddags met onze hele klas (wij en 2 Belgen) nog een introductie alvorens we ons die avond konden wagen aan de barbeque op het prachtige strand. Voor het eerst tijdens ons verblijf in Thailand kreeg Kevin daadwerkelijk wat hij bestelde. In de voorgaande dagen gebeurde het namelijk minimaal 1x per dag dat de eerste 2 dingen die hij koos inmiddels niet meer voorradig waren. Gelukkig is het eten hier prima, dus ook in dat geval blijft er nog wel wat lekkers over om te kiezen! :)

Afgelopen zaterdag begonnen we dan uiteindelijk aan onze PADI-course. We gingen leren duiken!!! :) Samen met onze Belgische vrienden Dieter en Liesbeth vormde een Nederlandstalige klas met een Australische duikinstructeur (James), die werd geassisteerd door onze Colombiaanse, altijd vrolijke,vriend Juan. In 4 dagen hebben we op ons gemakje kennis gemaakt met de onderwaterwereld. Eerst uiteraard wat oefeningen in het zwembad en vervolgens een 5-tal duiken in zee, met een maximale diepte van 18 meter. Tussentijds brachten we een aantal uurtjes door in het klaslokaal voor de benodigde theorie. We vonden het allebei super!!! Tijdens de duiken hebben we een grote variatie aan vissen gezien en zelfs een zeekomkommer vastgehouden. We vonden nog een petje op de zeebodem, maar miste helaas wel de Whale Shark en de Zeeschildpad die op onze duiken zomaar gespot hadden kunnen worden, als we net even verderophadden gezwommen. Halverwege ons verblijf bij de duikschool werd onze klas aangevuld met Victoria (uit Oostenrijk), die als vanzelf in de groep werd opgenomen. 's Avonds hebben we gezamelijk steeds wat gegeten in een van de restaurantjes aan zee en op de momenten dat we even geen verplichtingen hadden konden we ons ook prima vermaken op de heerlijke stranden, tussen de palmbomen of onder het genot van een drankje genietend van het geweldige uitzicht. We hebben afgelopen dinsdag onze laatste duik voor onze PADI gedaan en tevens smiddags onder het genot van een lunch en met onderling overleg het theorie examen afgelegd (dat moeten ze in Delft ook maar invoeren). Een geweldige gezellige tijd met de mensen van de duikschool, maar ook onderling!

De volgende dag zijn we 's ochtends vertrokken naar het volgende eiland (Koh Phangan). De ruige zee maakte dat de boottocht behoorlijk heftig was. Na aankomst gingen we met de taxi naar ons resort waar we een prima bungalow hebben met een hangmat op de veranda zo'n 150 meter van het strand. Het gehuchtje waar we nu zitten geeft nog maar eens aan dat het hier echt laagseizoen is. Op Koh Tao waren verhoudingsgewijs al weinig mensen, maar hier zijn we regelmatig de enige in het restaurant.

Gisteren hebben we 2 scooters gehuurd waarna we op eigen gelegenheid het eiland zijn gaan verkennen (rijdend aan de linkerkant van de weg). Op onze tocht over het eiland kwamen we olifanten tegen die we gevoerd hebben, passeerden we een visserdorpje, aten we homemade ijsjes en beklommen we een mooie waterval. Ook waagde we een klim naar een hooggelegen uitkijkpunt, wat de moeite zeker waard was! Later reden we nog een stukje offroad, zagen we nog een aap achterin een pick-up en het toeristische plaatjes Haad Rin en daarmee het zuidelijkste puntje van het eiland. Op de terugweg aten we op de nachtmarkt van Thongsala voordat we terugkeerde bij onze bungalow.Rijden zonder rijbewijs is hier overigens geen enkel probleem. Voor Bob was het zichtbaar wel even wennen, maar het ging uitstekend. Aan het eind van een geweldige dag hebben we bij een restaurant nog 2 winterpenen weten te regelen, zodat we ook hier onze schoen in ieder geval hebben kunnen zetten ;)

Voor wat betreft de opdrachtenzijn we in Bangkok druk bezig geweest. Het uitspreken van de oorspronkelijk naam van de stad was een behoorlijke opgave, maar is tochgelukt. Vooropdracht 8b zijn we nog op zoek naar een benodigd bestandsdeel en de bonusopdracht hebben we overgeslagen.

Tot slot nog een speciaal bedankje voor Arie en Sonja die ons extra fotoruimte hebben gegeven. We kunnen ons inmiddels helemaal uitleven voor wat betreft het plaatsen van foto's! :)

Groeten uit Thailand!!

P.S. We hebben voor de mensen die thuis meespelen ook een kijkersvraag. Deze heeft betrekking op een foto die we hebben geplaatst. De vraag is wat Bob op de foto aan het doen is en vooral waarom?

Bezoek aan de Mekong Delta en Cambodja

Beste lezers,

De laatste keer dat we een verhaal schreven op onze blog waren we nog in de grootste stad van Vietnam. Nu staan we op het punt om te vertrekken naar de hoofdstad van Thailand (Bangkok). De afgelopen dagen/weken stonden wederom bol van de belevenissen en unieke ervaringen.

Allereerst willen we hierbij een aantal mensenbedanken. Het gaat hierbij om de mensen die de reacties geplaatst hebben op onze blog en foto's, ons de laatste weken geweldig leuke prive berichten hebben gestuurd en ons op de hoogte houden van de gebeurtenissen in Nederland.Robin,Jolanda en Vincentbedankt voor de extra fotoruimte, we zullen als internet het toelaat proberen wat meer foto's te uploaden!

Woensdag 2 november hebben we genoten van onze laatste dag in HCMC door een aantal markten te bekijken en 's middags lekker te relaxen op een terras. Daar raakten we nog in gesprek met een Nederlandse vrouw die al jaren in het buitenland woont en werkt. Zij vertelde ons het nodige over haar ervaringen met onder andere Vietnam en zei bovendien aan ons te kunnen zien dat wij voor lange tijd van huis waren. We zaten er volgens haar zo relaxed bij dat het haast wel zo moest zijn! Toch leuk om te horen :)

De volgende ochtend begon onze tocht over de Mekong Delta. Iets waar we beide naar uit keken en wat uiteindelijk ook geweldig zou zijn!! Thuanh was deze 3 dagen onze gids en het dient gezegd te worden dat we ons geen betere gids hadden kunnen wensen. Hij liet ons plekken zien waar geen toerist komt en bovendien verteld hij ons alle ins en outs over het land en de bevolking. Niets was hem te veel en hij nam graag extra lang de tijd om ons bepaalde dingen echt goed te laten zien en de bijbehorende verhalten te vertellen.

De eerste stop tijdens onze reis door dit enorme deltagebied was in My Tho. We stapte in een kano en baande ons een weg tussen al het groen en alle natuurschoon door. Vervolgens werden we door een aantal locals uitgenodigd om hun huis tebezichten waarbij ons werd verteld over de rituelen van de Vietnamese bevolking. We hebben het dan over de countryside, hetgeen erg verschilt van het leven in de stad. Later op de eerste dag kregen we een traditionele Vietnamese muziekvoorstellen, konden we ons tegoed doen aan allerlei soorten lokaal fruit en maakte we wat foto's met een wurgslang (Jaja, ze worden steeds groter ;)).

Op de 'Tortoise Islands' bezochten we na de lunch een 'Coconutfarm' met heerlijke snoepjes. Via Tan Thach vervolgde we onze weg naar Ben Tre waar we een enorme pagode bezochten en uiteindelijk in de bus stapten naar Can Tho.

De overnachting die we daar hadden was een geweldige ervaring. We hadden geregeld dat we bij een Vietnamees gezin zouden overnachten. 'Wat waren wij blij dat we daarvoor gekozen hadden zeg!' Allereerst leerde ze ons hoe we Vietnamese loempia's moesten maken. De restvan de avond brachten we door met 3 Zwitsers die we daar tegen kwamen. Silvio, Roger en Sabrina vergezelden ons de rest van de avondterwijl we de traditionele 'rice wine' (happy water) dronken. Na een gezellige avond zochten we ons bed op in een briljant houten hutje aan de rivier met een veranda met 2 relaxte stoelen aan het water.

Bizar vroeg ging de volgende ochtend de wekker. Onze gids had namelijk geregeld dat we de vroege ochtendmarkt (floating market) konden bezoeken. Een drukte van belang op het water waar flink werd gehandeld en schepen vol met vers fruit ons aan alle kanten passeerden. Na het bezoek aan deze drijvende markt zagen we hoe de rice wine wordt gemaakt en liepen we over de zogenaamde 'monkey bridge'. De enige compleet houten brug (van 1 plank) die nog daadwerkelijk wordt gebruikt en niet voor toeristische doeleinden is opgezet. Die middag kochten webij 1 van de handelaren op het water overheerlijke ananas, waarna we wederom op de bus stapten. Dit keer richting Chau doc. Een en al gezelligheid in de bus waar iedereen zijn land moest vertegenwordigen door een liedje in zijn eigen taal te zingen. 'Hoofd, schouders, knie en teen' was een geweldig succes! In Long Xuyen bezochten we nog een krokodillenfarm met 15000 krokodillen en voordat we ons hotel in Chau Doc bereikten beklommen we nog de Sam Mountain. De groep was inmiddels gekrompen tot 8 man waarmee we die avond begeleid door onze gids uit eten gingen bij een lokaal restaurant.

De laatste dag van ons bezoek aan de Mekong Delta bezochten we nog een fishfarm en de Cham-village. Bizar om te zien hoe die mensen op het water wonen en werken. Simpele constructies van hout, maar o zo effectief en degelijk. De rest van de dag reisden we gezamelijk met onze Zweedse vriend Johan door naar Phnom Phen, we passeerden de grens met de boot en legden het laatste deel met 16 man en veel bagage in een 12-persoons busje. 's Avonds in het hostel ontmoette we Tia, Luuk en John waarmee we wat zijn gaan eten een gezellige avond hebben gehad.

Zondag en maandag hebben we de hoofdstad van Cambodja verder bekeken. De mensen op straat blijken hier allemaal hetzelfde stopwoordje te hebben, wat ze enigszins op kippen doet lijken (tuk-tuk, tuk-tuk). Met onze persoonlijke tuk-tuk bezochten we de eerste dag het S21-museum waar alle gruwelijkheden van de Khmer Rouge te zien waren. Gruwelijke marteltechnieken en verhalen van overlevenden maakten dat we toch wel even stil werden. Hetgeen niet minder was bij ons bezoek aan de 'Killing fields'. Veel schedels en botten die nog te zien waren en allen het resultaat waren van de gruwelijkheden uit de jaren '70.

De wandeling door de stad die middag toonde ons onder andere het treinstation, het postkantoor, het onafhankelijksmonument en resulteerde bovendien in een leuke puzzeltocht door de onlogisch genummerde straten in de stad. De stad was weer even iets anders dan we de afgelopen dagen gezien hadden. In de Delta zagen vooral primitieve woningen, mensen die leefden van hetgeen ze zelf verbouwden en vaak niet veel meer hadden dan een hutje om in te slapen en wellicht enkele dieren. In Phnom Phen was het wellicht nog altijd primitief, maar was het voorzieningenniveau logischerwijs hoger. Een duik in het zwembad aan het eind van de dag was een welkome afkoeling aangezien de temperaturen overdag al snel oplopen tot boven de 32 graden.

Maandag besloten we in de ochtenduren naar de 'Shooting range'te gaan waar we hebben geschoten met een Kalashnikov. 's Middags bezochten het Royal Palace en the Silver Pagode (de 2 highlights van de stad).

Op dinsdag 8 november vervolgden we onze weg alweer naar Siem Reap. Een 'sleeping bus' bracht ons daar in 6,5 uur. De barman van het hostel in Phnom Phen had voor ons een gratis pick-up geregeld waardoor we werden op gewacht door een tuk-tuk driver bij het busstation. Een bordje met de tekst: 'Kevin van der Linden' was toch eigenlijk best grappig. De dag werd vergezeld door een prive-chauffeur door ons benut door de bekendste tempels in Angkor te bezoeken. Angkor Wat stond jammerlijk voor een deel in de steigers, maar was zeker weer een nieuw hoogtepunt op onze reis tot nu toe. Lopend door de enorme hitte aldaar bezochten we nog een 8-tal andere tempels. Samen waren we het erover eens dat de Tomb Raider Tempel (Ta Prohm) toch wel de mooiste was. Deze was nog in bouwvallige staat en omgeven door veel groen!

Terwijl we inmiddels bekend waren met de heerlijke Khmer-keuken vertrokken we op de tweede dag vroeg naar Angkor om de zonsopgang te kunnen zien. Jammergenoeg was het behoorlijk bewolkt, maar desondanks zeker indrukwekkend. De rest van de ochtend bezochten we een groot aantal kleine tempels. Allen gelegen midden in de jungle en een stuk minder toeristisch, wat ze eigenlijk toch wel mooier maakte dan de beroemde tempels die we op de eerste dag hadden gezien. 's Middags reed onze chauffeur ons naar Phnom Krom. Deze tempel is gelegen op een berg waar we slangen en berggeiten tegen kwamen. Vooral de rit er naartoe was bijzonder. Door de hevige regenval die nacht waren de wegen deels onbegaanbaaren voor een groot deel ondergelopen. De tuk-tuk driverhad dan ook op veel punten zichtbaar moeite om alle plassen te ontwijken en zich door de modder een weg te banen naar zijn bestemming. 's Middags hebben we relaxed in een hangmat gelegen en zijn we hebben we nog een duik genomen in het zwembad van ons hostel (die zich op het dak bevond :)).

De derde dag besloten we op zelf de plaatselijke markt te bekijken en rustig nog wat te relaxen aan het zwembad. Ook bezochten we nog een massage salon waar we ons hebben laten masseren door blinde medewerkers. De zogenaamde 'seeing hands massage'. Een aparte en tegelijkertijd leuke ervaring. Een stel Duitsers die we hadden leren kennen tijdens onze trip over de Mekong Delta bleek nadat we al 3x waren tegengekomen in Phnom Phen ook nu bij ons in het hostel te zitten. Een weerzien met oude bekenden dus. 's Avonds vertrokken we met de bus naar de badplaats Sihanoukville.

Het strand viel ons niet tegen! Een wit zandstrand, een groene omgeving en een aantal prima strandtenten met gratis ligbedden. Heerlijk op ons gemak genoten van de zon onder het genot van 'een goudgele vriend met een witte schuimkraag'. Die avond kwamen we Tia weer tegen, dronken we gezellig nog wat en verzilverden we al onze verzamelde flyers voor gratis drankjes.

Ook gisteren zijn we naar het strand gegaan. De zon liet zich echter niet zien en 's middags viel er zelfs de nodige regen. Ontspannen hebben dus maar een boek gelezen in een strandtent voordat we 's avonds wederom de bus zouden nemen richting Phnom Phen. Overigens een busrit waarbij de airco op vriesstand stond, de automatische deur zelf met hulp lastig open en dicht te krijgen was en we ons met een aantal Nederlandse vrijwilligers krom hebben gelachen om de beperkte kennis van de Engelse taal van de bestuurder.

Al met al was Sihanoukville een welkom rustpunt op onze tour door Cambodja. Een badplaats met veel duikmogelijkheden, een rustig strand en genoeg plek om lekker te eten en een drankje te doen. In Thailand zullen wevast nog wel zo'n plek vinden.

Uiteraard zijn we de afgelopen dagen onze opdrachten niet vergeten. In HCMC zijn we de supermarkt in geweest om te shoppen met onze Bas-tas. De tweede opdracht in HCMC was een stuk lastiger. Een foto maken van een bezienswaardigheid die zich eigenlijk in Noord-Vietnam bevind is namelijk nogal moeilijk (Volgende keer wat beter uitzoeken jongens :p). In Phnom Phen hebben we zoals hierboven al omschreven de 'Killing fields' bezocht, we zijn naar de 'Shooting Range' geweest en hebben een 'Seeing hands massage' ondergaan. We gaan vanavond bekijken welke opdrachten ons in Bangkok staan te wachten.

Overigens kunnen we de mensen die ons verontruste mailtjes hebben gestuurd gerust stellen. We hebben inmiddels de nodige mensen gesproken die de afgelopen week in Bangkok zijn geweest en het centrum is prima begaanbaar. Geen problemen met overstromingen dus!!

Groeten vanuit Cambodja!

Veelzijdig Vietnam

Beste lezers,

Na de laatste keer dat wij een verhaal hebben geplaatst hebben zijn we op pad gegaan om Vietnam te verkennen. Met succes kunnen we inmiddels stellen want we zijn naar het zuiden gereisd en bevinden ons inmiddels in Ho Chi Minh city, dat wellicht beter bekend is als Saigon.

De zondag na ons laatste bericht hadden we zowaar een uur extra. Wij waren glad vergeten dat we een tijdszone hadden doorkruist en we dus ons horloge een uur terug moesten zetten. Dit kwam goed uit want zo konden we uitslapen en ook nog eens onze hele dag goed benutten. Deze eerste dag in Hanoi hebben we besteed om de stad eens goed te verkennen. De gigantische hoeveelheid scooters was een bezienswaardigheid opzich en we moesten er dan ook wel even aan wennen om te zien dat de auto's op de weg af en toe alle moeite hadden om zich tussen de honderden, zoniet duizenden scooters heen te manouvreren. Hoogtepunten van de stad waren toch wel het waterpoppentheater, het Hoankiemmeer en de Hoa La gevangenis. Deze laatste gaf een goede impressie van de manier waarop de gevangen in de oorlog verbleven, voor ons een inleiding op de vele verhalen over de oorlog die nog zouden volgen. Verder hebben we een wandeling door het oude centrum gemaakt. Iedere straat heeft daar zijn eigen specialisatie. Gedacht moet worden aan de ijzerhandelaren, de kledingwinkels en de straatjes met vele restaurantjes. Bij de tempel van de literatuur gebeurde nog iets grappigs. Een aantal Vietnamese studenten moest voor school interviews afnemen in het Engels en wij waren de gelukkige. Het was super grappig en we hebben dan ook wel bijna een uur met de kereltjes zitten praten. Ze waren enorm nieuwsgierig en wij hebben ze bovendien nog het een en ander geleerd van de Engelse taal ;) Ook het einde van de dag had nog iets moois in petto. Op de terugweg naar het hostel werden we als zo vaak aangesproken door iemand die tourtochtjes met de scooter aanbood. Dit keer klonk het echter wat minder commercieel en reuze vriendelijk. Doan nam ons dan ook samen met een vriend mee op de scooter door de stad naar zijn eigen huis dat in een klein dorpje buiten de stad bleek. Daar liet hij ons kennis maken met de grote verzameling slangen die hij bezat. We dronken slangenbloedwodka, maakte foto's van cobra's die om onze voeten heen kronkelden en speelden nog geruime tijd met wat ratelslangen. Een briljante ervaring!

De volgende dagen hadden we een trip naar Halong Bay gepland. Hier keken we allebei al geruime tijd naar uit en nu was het zo ver. Het weer had niet beter gekund, het zonnetje scheen heerlijk. Perfect voor een boottocht tussen de wonderschone eilanden. Samen met onze hostelgenoot Keith deelde we een kamer en met 14 man bevolkte we een prima boot. Er werd een grot bezocht en we hebben nog heerlijk een klein uurtje gekajakt over het rustige water. Omdat bij het heerlijke weer een duik in de zee niet mocht ontbreken legde de schipper aan bij een verlaten strandje waar we heerlijk genoten van het koele water van de zee. Terug aan boord werd alweer het avondeten opgediend waarna we nog gezellig een aantal biertjes dronken met Denen, Nieuw Zeelanders, Zwitsers en onze Engelse vriend Keith. We overnachtten op de boot en keerden de volgende dag rustig op het gemakje terug naar Hanoi. Op de terugweg wisten we ons in het gezelschap van een Nederlands stel dat uit Tilburg kwam, een gezellige terugreis dus waarop zowaar Nederlands kon worden gesproken.

Woensdag pakte we in alle vroegte (06.15 uur) onze trein naar Hue. We hadden al afscheid genomen van onze vriend in het hostel (een medewerkers die werkelijkwaar alles voor je wilde doen en altijd even gezellig een praatje kwam maken). In de trein hebben we allebei geruime tijd zitten lezen, terwijl we ondertussen genoten van het adembenemende uitzicht op de wonderschone natuurlandschappen die we passeerden. Na een treinrit van ongeveer 13 uur kwamen we aan in Hue, een taxi bracht ons naar het hotel. Ook hier werden we wederom meer dan welkom ontvangen. Kregen een welkomstdrankje, onze tassen werden boven gebracht en we kregen een uitleg over de stad en de mogelijkheden in de omgeving. Aardig en behulpzame mensen die Vietnamezen.

De donderdag was een mooie dag om de highlights van Hue een bezoek te brengen. De eerlijkheid gebied ons te zeggen dat deze stad eigenlijk niet heel boeiend was. De Dong-Ba markt was zeker even leuk om te bekijken, een hele belevenis. Verder was eigenlijk alleen de Citadel en de bijbehorende Keizerlijke stad de moeite waard. Daar kwamen we overigens de Nederlanders weer tegen die we in Halong Bay hadden ontmoet. Hier gebeurde iets waar we nog niet mee te maken hadden gehad, een gigantische stortbui! Wij stonden gelukkig droog, maar binnen enkele tellen waren de nodige mensen totaal doorweekt. Menig toerist haalde een poncho uit de rugtas, terwijl wij op droge momenten rustig tussen de buien door wandelden en ons bezoek afrondde. De straatverkopers hier hadden een ander aanbod dan in de vorige steden, nog steeds minstends zo vervelend, maar ook in marihuana zijn wij niet geinteresseerd.

Omdat Vietnam tochwel getekend is door de gebeurtenissen tijdens de Vietnamoorlog bezochten we op vrijdag de DMZ. In een mini-busje gepropt, die ons inziens voor Vietnamezen nog klein is, vertrokken we naar centraal-Vietnam. De Rock Pile, Doc mieu, Hien Luong brug, Ben Hai rivier, HoChiMinh rail, Dakrong brug, Highway 9 en Khe Sanh lagen op de route die eindigde bij de Vinh Moc tunnels. Kort gezegd namen we een kijkje bij alle routes en gevechtszones tussen Noord en Zuid. Bovendien bezochten we een legerbasis (Khe Sanh) en reden we nog langs verscheidenen bergdorpjes. De tunnels waren toch wel het spectaculairste. Erg krap en voor ons Westerlingen om last van je rug van te krijgen.

Zaterdag ‘s ochtends vertrokken met de bus naar Hoi An, waar we om 12 uur aankwamen. Een Amerikaanse uit onze bus bleek dezelfde kant op te moeten en vergezelde ons tijdens onze wandeling door het centrum naar het hotel. De middag bleek ons ruim voldoende tijd te bieden om de hele stad te bekijken. Het was klein, maar wel erg knus en gezellig. Een centrum dat een architectonisch mengsel was van Franse, Vietnamese en Chinese invloeden. De Japanse overdekte brug, het aanblik van de Thu Bonrivier en de vele gemeenschapshuizen vormde hier de hoogtepunten. Uiteraard ook hier wel een opeenstapeling van winkels waar menig dame weken zou kunnen rondstruinen. Ons lukte het echter om onze tas in 1 enkele middag vol te shoppen. We hadden zelfs nog tijd over om even lekker te relaxen op een terrasje, waar we de Nieuw Zeelanders van onze Halong Bay trip weer tegenkwamen. Dat krijg je als je allemaal van Noord naar Zuid reist.

De loempia's in Vietnam zijn overigens elke dag weer heerlijk. Een prettige snack in de loop van de middag. Bovendien hebben we inmiddels een sausje (Tuong ot)ontdekt dat we in Nederland maar eens moeten introduceren, erg lekker!!

Omdat we in 1 dag het centrum van Hoi An eigenlijk wel gezien hadden, besloten we om de volgende dag een bezoek te brengen aan My Son. Dit tempelcomplex was helaas wel voor een groot deel vernietigd, maar niet minder interessant en mooi, gelegen middenin de jungle. Een aparte manier van bouwen zonder enig voegsel tussen de stenen. Omdat we al vroeg in de middag terug kwamen in Hoi An konden we nog even op een terrasje gaan zitten in het gezellige centrum van de stad. Ditmaal kwamen we de Denen van onze Halong Bay trip tegen, waar we nog even mee hebben staan kletsen. We boekte deze middag verder nog ons hostel en treinticket in en naar Ho Chi Minh city, kochten nieuwe boeken (David Baldacci leest lekker makkelijk weg, dus zodoende vliegen we door de boeken heen). ‘s Avonds bij het eten deed zich nog iets merkwaardigs voor. Wij zaten aan de rivier te eten toen opeens het water bezit nam van de straat tussen de rivier en het restaurant. Dit bleek volkomen normaal, maar niemand keek er echt van op. Wij waande ons inmiddels alvast 2 weken verder en hebben de naam van de Thaise hoofdstad maar even laten vallen. Het eten is hier overigens erg goed en lekker. Ze houden hier enorm van vers fruit en fruitshakes, wat wij allebei erg lekker vinden. Daarnaast is er een grote variatie aan gerechten verkrijbaar waardoor we iedere avond iets anders kunnen eten. Zowel noodles, rijst met vlees en groente als ook biefstuk met pepersaus en spaghetti.

Gisteren hebben we lekker uitgeslapen, genoten van ons laatste ontbijtje in het hotel aldaar en vertrokken naar Da'Nang. Daarvandaan aan het begin van de middag de trein naar HoChiMinh city. Dit keer maar een soft sleeper geboekt met airco op de kamer. Aangezien we beide niet overdreven veel hebben geslapen tijdens de 15,5 uur durende treinreis moeten we ons nog maar eens afvragen of we niet beter van het gratis entertainment van de Vietnamese locals gebruik hadden moeten maken, door voor een ‘hard seat' te gaan. Echter moeten we daarbij wel opmerken dat de Vietnamesen in de trein een stuk minder sociaal en spraakzaam zijn dan de Chinezen. Een goedkoop treinticket, is dus niet per definitie een garantie voor briljante gesprekken met de overburen.

Vandaag hebben we de grootste stad van Vietnam verkend. Een flinke wandeling door deze miljoenenstad zorgde met de tropische temperaturen voor klotsende oksels en zorgde er voor dat we genoodzaakt waren liters water te drinken. De Vietnamese loempia's smaken hier even als in de andere steden prima, de stad is druk en de mensen zijn minstends zo vriendelijk. We bezichtigden vandaag onder andere de Notre Dame van HCMC (Ho Chi Minh City), een aantal markten waar ze de meest uiteenlopende producten verkochten, uiteraard een tempel en het mooie postkantoor (dat stiekem toch wel wat meer weg had van een treinstation). Hoogtepunt was het gesprek met een Vietnamees in een klein café. We raakte in het gesprek bij het halen van het zoveelste flesje water, waarbij hij ons de hele geschiedenis van de stad maar wat graag wilde vertellen. Hij bood ons nog een drankje aan en we besloten uiteindelijk om hem morgen onze gids te laten zijn voor de delen van de stad die we vandaag hebben overgeslagen. Vanaf donderdag wacht ons een biriljante reis door de MekongDelta, we zijn benieuwd!!

Voor wat betreft de opdrachten kunnen we melden dat we de nodige volgeladen voertuigen hebben weten te fotograferen. Een vrouw met 5 varkens achterop, een fiets die was omgevallen en niet meer overeind te krijgen was vanwege de enorme lading en niet te vergeten een klein vrachtwagentje met daar achterop meer dan 20 fietsen en scooters.

Chuc mung tu Viet Nam

P.s. Laat vooral een berichtje achter als je ons verhaal hebt gelezen, we verheugen ons steeds weer op de vele geweldig leuke reacties!

Hong Kong en Macau en onze route naar Vietnam

Xin chào allemaal,

Het is al weer even geleden dat jullie iets van ons gehoord hebben, maar hier is hij dan, onze volgende blog. Het was wederom ontzettend leuk om al jullie reacties te lezen, bedankt daarvoor! Helaas is het voor ons niet mogelijk om steeds direct bij het verhaal de foto's te uploaden, dit zoals al eerder aangegeven vanwege het niet altijd stabiele internet hier. We proberen uiteraard z.s.m. weer wat leuke foto's te plaatsen!

De vorige keer toen we schreven zaten we nog in het noorden van China, namelijk in Beijing. Inmiddels zijn we al een aantal landen verder en bevinden we ons in Vietnam (Hanoi).

Vorige week donderdag was waarschijnlijk toch wel een van de mooiste dagen tot nu toe. Die dag hadden we namelijk een trip gepland naar Mutianyu om daar the Great Wall of China (de Chinese muur) te beklimmen. Toen we opstonden moesten we even vrezen voor het ergste, het regende namelijk zowaar! Gelukkig trok deze regen al snel, na het aangeboden Engelse ontbijtje, weg en konden we gedurende de 70km lange busrit naar het noorden de zon verwelkomen. Het lopen over de muur aldaar was werkelijk fascinerend. Uiteraard hadden wij al genoeg plaatjes en foto's van de muur gezien, maar als je er zelf overheen klautert en de soms toch wel erg stijle trappen beklimt besef je pas goed wat voor iets geweldigs het is. We hebben zowel een gedeelte van de oude muur kunnen zien, die gedeeltelijk behoorlijk is vervallen als een groot deel van de voor publiek opgestelde muur. Beide verschillend, maar allebei zeer de moeite waard! Vervolgens kregen we nog een traditionele Chinese maaltijd aangeboden en vertrokken we weer richting de hoofdstad. Die avond zijn we in de stad nog Pekingeend gaan eten, wat ons prima smaakte.

Vrijdag was onze laatste dag in Beijing. Deze benutte we door nog wat laatste bezienswaardigheden te bekijken, waarbij we zonder dit te hebben gepland nog een traditionele Chinese theeceremonie konden bijwonen. Iets wat eigenlijk nog ontbrak aan ons bezoek aan dit enorme land. ‘s Avonds vertrokken we netjes op tijd naar het treinstation voor de lange treinrit. Dit zou echter nog een hele race tegen de klok worden. Bij aankomst op het station bleek namelijk dat de verkoopster ons kaartjes had verkocht waarbij we zouden vertrekken van het station in het westen van de stad terwijl wij een half uur voor vertrek op het station in het zuiden stonden. De stad doorgesprint en uiteindelijk een taxichauffeur gevonden die ons nog net op tijd op het juiste station wist te bezorgen.

De treinrit van 24 uur was iets onvergetelijks. Wij hadden een ‘hard seat', maar toen bleek dat er minstens zoveel kaartjes waren vergeven voor staanplaatsen in het gangpad bleek dat we er toch wel blij mee mochten zijn. In de trein waren wij de grote attractie. Iedereen wilde alles van ons weten en zodoende waren we echt enorm populair. De enige Chinees die Engels sprak (Tuan) fungeerde als tolk en zo werd er veel gepraat en vooral ook gelachen. Ook werd al het aanwezige voedsel gedeeld en lag onze tafel vervolgens de gehele reis vol met allerlei lekkers. We zijn onwijs veel te weten gekomen over de Chinesen, wat we anders nooit zouden weten en waren dus achteraf maar wat blij dat we voor deze stoelen hadden gekozen.

Het hostel in Shenzhen was gelukkig meer dan goed, waardoor we de uren slaap prima konden inhalen voordat we naar Hong Kong gingen.

In het hostel, dat vanwege verbouwingen voor de deur nog niet zo makkelijk te vinden was, stuitte we op Florian onze Duitse hostelgenoot waarmee we tijdens ons verblijf in Hong Kong zijn opgetrokken. ‘s Middags zijn we gezamelijk direct met de ‘star ferry' naar de ‘peak tram' gegaan en hebben we vanaf de peak een geweldig uitzicht genoten over de baai. Over de berg hebben we later nog de, iets wat tegenvallende, ‘governors walk' gelopen en ‘s avonds hebben we in het donker vanaf het uitzichtsplatform wederom de schitterende baai bewonderd. Met behulp van onze Octopuscard ('Ja, de variant op de OV-chipkaart werkt daar wel prima') zijn we teruggegaan naar Kowloon waar we nog de dagelijkse ‘lasershow' hebben bekeken. De avond werd door ons afgesloten met een biertje in het hostel samen met Florain, 2 Canadezen en Henk-Jan (die toevalligerwijs TBM studeert aan de TU in Delft).

De tweede dag in Hong Kong hebben we benut met een wandeling over zowel Hong Kong Island als Kowloon. Daarbij kwamen we onder ander langs een aantal tempels, een kathedraal en een moskee, maar bezochten we ook de ‘Botanische tuinen' waar zelfs apen en een krokodil aanwezig waren. De ‘Avenue of the stars' en het ‘Kowloon park' aan de overzijde van de rivier in Kowloon waren druk en de ideale locatie voor een wandeling met het hier nog altijd heerlijk aanwezige zonnetje. ‘s avonds na een heerlijke maaltijd zijn we er met Florian nog op uit getrokken om wat te drinken in de stad.

Over de daarop volgende twee dagen valt slechts te vertellen dat Bob ziek op bed heeft gelegen en er helaas dus niets kon worden bezichtigd. Hij voelt zich inmiddels overigens weer helemaal prima, dus geen zorgen ;) Een aantal bekende bezienswaardigheden hebben we dus aan ons voorbij moeten laten gaan, maar dat soort dingen gebeuren nu eenmaal en we gaan nog genoeg moois zien en beleven de komende tijd.

Afgelopen donderdag zijn we van Hong Kong naar Macau gereisd. De ferry (een catamaran) bracht ons in een klein uurtje naar de overkant, waar we helaas wat veel tijd kwijt waren aan de formaliteiten bij de douane. In ieder geval waren we zodoende in land nummer 3 aangekomen (de eerlijkheid gebied ons te zeggen dat wij tot voor kort ook niet op de hoogte waren van het feit dat Macau een apart land is). De taxi zette ons helaas verkeerd af, waardoor we nog even moesten zoeken naar het hotel dat we geboekt hadden. Mede vanwege het feit dat Bob pas net beter was en bovendien omdat er ook nog eens weinig anders te vinden was hadden we ditmaal namelijk gekozen voor een hotel i.p.v. een hostel. Direct na het inchecken zijn we op pad gegaan om Macau te bekijken. Dit bleek nog kleiner dan we aanhankelijk dachten, waardoor het prima mogelijk bleek om het hele eiland in een middag over te wandelen. Ons viel daarbij op dat de Portugese invloeden nog altijd herkenbaar zijn en dat het ‘Mediterane' karakter nog altijd in veel gebouwen en vooral ook op pleintjes is terug te vinden. Zo liepen we langs alle bezienswaardigheden en gingen we ‘s avonds al vroeg op zoek naar een restaurantje. Hier hebben we ons nog rot gelachen om de ober toen we bij het eten twee blikjes cola wilde bestellen. Wij vroegen om 2 ‘coke' waarna de ober ons mede deelde 'not yet' (dat was blijkbaar voor later op de avond). Cola begreep hij gelukkig naderhand een stuk beter J Na een heerlijke maaltijd zijn we ‘s avonds langs zo'n beetje alle casino's gelopen die in ‘het Las Vegas van Azie' te vinden waren. Een geweldige hoeveelheid aan spectaculaire verlichting, dure auto's en gokkende mensen was er ‘s avonds te vinden. Uiteindelijk zijn we daarna maar betijds naar bed gegaan zodat we een goede nacht konden maken.

Gisteren zijn we alweer vertrokken uit Macau. We hebben de stad in 1 dag prima kunnen bekijken en vervolgde onze weg zodoende richting Vietnam. Allereerst namen we een taxi naar het busstation bij de grens met China. Daar passeerde we de douane en zaten we binnen no-time in een bus naar Guangzhou. Na 3 uur werden we in het centrum van deze immense stad gedropt, waarna we door de stad zijn gewandeld om tot slot bij het station uit te komen. Nadat we ons tussen alle straatverkopers hadden doorgeworsteld konden we kaartjes bemachtigen voor de trein naar Nanning later die middag. Na onze goede ervaringen van de vorige keer werd het wederom voor 13 uur een ‘hard seat'. Ook nu leerde we een drietal Chinesen kennen. De beheersing van de Engelse taal was ditmaal nog slechter dan de vorige keer, maar met behulp van een vertaalprogramma, mimiek en gebaren begrepen we elkaar vrij aardig (zo komen de lessen drama van de basisschool toch nog van pas J). Ze lieten ons allerlei foto's van China zien, we keken gezamelijk een film en er werd ook gezamelijk gegeten en bier gedronken. Dat laatste zorgde er overigens voor dat de Chinesen steeds gekkere verhalen gingen vertellen.

Vanochtend kwamen we om 06.05 uur aan in Nanning waar we om 07.30 uur alweer in de bus konden stappen richting Hanoi. In de tussentijd hadden we nog net genoeg tijd om mooi een hostel voor vanavond te boeken. Bij de busrit bleek alles inbegrepen te zijn. We kregen tot twee keer toe een flesje water uitgedeeld, er werd een ontbijt verzorgd en ook de lunch was gratis. Bij de grensovergang moesten we een aardig stukje lopen met onze bagage en werden onze paspoorten 4 keer bekeken. Toen dit echter allemaal achter de rug was stapte we in een wat gammelere bus dan die waarmee we China uit waren gereden. De beenruimte was een stuk beperkter en we stuiterde heerlijk over de weg. Op onze weg naar Hanoi kregen een aantal termen ons inziens een nieuwe betekenis. Zo blijkt men in Vietnam te vinden dat wanneer je een beetje doorfiets of stevig doorloopt je ook prima onderdeel uit kunt maken van het verkeer op de snelweg. Ook de veel gebruikte zin ‘het is van de vrachtwagen gevallen' wordt hier anders bedoeld. Dit betekend namelijk dat er een lange file staat aangezien een vrachtwagen de helft van zijn lading onderweg heeft verloren.

Het hostel waarin we nu verblijven is prima. We hebben zoals jullie kunnen zien wederom internet en we werden vanmiddag perfect geholpen toen we aan het bedenken waren hoe we Vietnam ongeveer door willen trekken.

Tot slot nog even een korte samenvatting van de opdrachten. Op de Chinese muur hebben we de voorgeschreven poses wederom zo goed mogelijk uitgevoerd. Inmiddels hebben we dan ook te horen gekregen van onze quizmaster dat het geheel aan prijzengeld dat in Beijing kon worden verdiend inmiddels is overgemaakt. In Hong Kong moesten we de officiele en de Chinese naam van Hong Kong opsporen en een drietal bijzondere bruggen bezoeken. Verder dan het opsporen van de benaming van Hong Kong en het kopen van een vlaggetje van Hong Kong zijn we vanwege de verkoudheid van Bob helaas niet gekomen. Tot onze grote spijt voor het eerst dat we de opdrachten niet succesvol hebben kunnen volbrengen.

Op veler verzoek kunnen we overigens melden dat het eten hier heerlijk is, we het Aziatische eten zo af en toe afwisselen met Westers voedsel en dit ons tot op heden prima (be)valt.

Chúc m?ng t? Vi?t Nam